BAHAR 3

• 7 Temmuz 2019 Pazar 04:12:18

Kafasının içinde cevapsız sorularla boğuşurken birden etajerin üzerinde küçük bir zili fark etti. Tabi ya nasıl da akıl edemedim diye hayıflandı. Aceleyle zili bir kaç kere sallayıp merakla beklemeye başladı. Çok zaman geçmedi. Elinde şık bir tepsiyle kıyafetinden hizmetçi olduğu anlaşılan genç ve güzel bir kız odaya girdi.

Sessizce odada ilerledi. Bütün odaya hizmetçi kızın topuk sesleri hakim olmuştu. Bir de şöminedeki ateşin çıtırtıları . Hizmetçi yatağın kenarına gelince elindeki tepsiyi kadının kucağına itinayla yerleştirip, son derece kibar ve müşfik bir ses tonuyla
- Uyanmanız ne güzel Hanımefendi, mutlaka açıkmış olmalısınız, hem güç kazanmanız için yemelisiniz, günlerdir hiç bir şey yemeden uyudunuz, deyip geri çekildi.
Kadın biraz olsun şaşkınlığından sıyrılarak sonunda soru sormayı akıl edebildi.
-Nerdeyim, niye buradayım, burası neresi?

Hizmetçi tebessüm etti.
- Meraklanmayın efendim emin ellerdesiniz. Doktor biraz sonra sizi kontrole gelecek . Zaten iğne saatiniz gelmişti. Az sonra Hemşire Nisa Hanım iğnenizi yapmaya gelir. Siz bir an önce yemeğinizi yiyin. Söyledim ya günlerdir hiç bir şey yemediniz. Doktor bey sizi sürekli uyutmak durumunda kaldı. Mecburen serumlarla beslendiniz. Hem az sonra doktor bey gelince kendisi size gereken bilgileri verir. Hizmetçi tam odadan çıkmak üzereyken
-Beyefendiyi ilk kez bu kadar endişeli gördüm, diye sözünü tamamlayıp odadan çıktı.

Kadın ne olduğunu anlamamış bir halde öylece bakıyordu. Beyefendi dediği kimdi? Hizmetçi gitmeden önce odadaki bütün mumları yakmış oda oldukça aydınlanmıştı. Şömineden yayılan ateşin alevleri ise ayrı bir güzellikteydi .

Tepsideki yiyeceklere baktı. Açıkmış olduğunu hissederek yemeğe başladı. Oldukça lezzetli şeylerdi. Yemeğini bitirip tepsiyi yandaki etajere bıraktı ki kapı tekrar açıldı. Oldukça şık giyimli hafif kamburumsu, gözlüğünü burnunun üstüne düşürmüş neredeyse kısa boylu denilebilir bir adam içeri girdi . Onu bir bayan takip etti. Elinde ilaç tepsisi tutuyordu. Az sonra hizmetçide gelip yemek tepsisini alıp sessizce odadan çıktı.
Kamburumsu adam yatağın yanına yaklaşıp oldukça neşeli bir ses tonuyla
- Uyuyan prensesimiz nihayet kendine gelmiş .Buna çok sevindim .Oldukça endişelenmiştik.

Kadın yatağında biraz daha doğrulup kamburumsu adama dikkatli baktı.
Cana yakın sempatik biri diye düşündü içinden.
Kamburumsu adam:
- Aah hanımefendi çok özür dilerim size kendimi tanıtmayı unuttum. Efendim ben bu Köşkün özel doktoruyum. Bu Köşkteki herkesle artık neredeyse akraba sayılacağım, diye neşeyle hafif bi kahkaha attı.
Ve adım Nahit Günar
Bu da Hemşire Nisa Hanım. Kendisi hemşirelerin içinde en tecrübelisidir. Ona güvenebilirsiniz.

Doktor Nahit bey kadına yaklaşıp kadının gözlerine baktı. Nabzını ölçüp,
- İyi iyi, dedi keyifle . Her şey yolunda gözüküyor. Fakat iğneden sonra ayağa kalkıp biraz yürümelisiniz. Önce reflekslerinizi kontrol etmem gerekiyor, diyerek kadının ayaklarının altını metal bir çubukla hafif çizik atar gibi yaptı.

Kadın ani bi hareketle ayağını geri çekmek istedi. Sonra kadının ayaklarını yataktan sallandırmasını söyledi. Hemşirenin yardımıyla kadın denileni yaptı. Doktor Nahit küçük plastik çekicle kadının dizlerine hafifçe birer birer vurdu.
"Mükemmel" dedi.
-Hemşire hanım artık hastamız iyileşmiş gözüküyor. Onun banyo yapmasına izin veriyorum. Yataktan çıkma vakti gelmiş sanırım. Hastamızı son derece iyi gördüm.
Kadına dönerek şöyle devam etti.
-.Evet güzel bayan şimdi sıra sizinle tanışmaya geldi. Bize kendinizi tanıtır mısınız? Maalesef isminizi bile öğrenemedik. Sürekli sinir krizleri geçirdiğiniz için yaklaşık iki haftadır sizi uyutmak zorunda kaldık. Sanırım buraya gelmeden önce şok geçirmişsiniz ve çantanızda yoktu. Kimlik bilgilerinize ulaşamadık. Ne tür bir durumda olduğunuzu bilemediğimiz için polise gitmeyi uygun bulmadık. Tercihimiz önce sizinle konuşmaktı. Çok şükür sizde uyandığınıza göre ki, ilk kez yemek yediniz. Bu da iyileştiğinizin göstergesidir.

DEVAMI VAR
FOTOGRAF: KIZIM BAHAR