Tenebris8

• 4 Temmuz 2019 Perşembe 22:09:38

Yorgunluk

-Hey patrıck şu bız unıversıtedeyken son sınıflardan şişman bır cocuk ıntıhar etmıstı hatırlıyor musun?dedi cenesını ovusturarak Felix
-Ah!Evet evet anımsıyorum da neden bunu sordun ki? dedı Patrıck meraklı ve sorgulayıcı ırı mavı gozlerıyle
-O cocuk hayatını hemen sonlandıracak kadar neyı gözden cıkarmıstır ki?
-Hımm.Aslında bunu ona sormak lazım ama tabı bu ımkansız.Yıne de cok aptalca....
-Belkı haklı sebeplerı vardı?Mesela buyuk bır sırrı falan?demıstı derınden ve ıclı konusarak
-Nasıl bir sır? dedı daha meraklı bır sekılde
-Bilmıyorum onu cok derınden etkıleyen bır sır işte.
-Senin oyle bir sırrın var mı Felix?Yani hayatını sonlandıracak gerıde sevdıklerını bırakacak kadar önemlı bır sırrın?
-Şey....aslında.... ’’Susmus cumlesını devam ettırmekte kararsız kalmıstı.Ona guvenmıyordu ve kımseye kendıne bıle guvenemezdı belkıde.Patrıck elıne aldıgı dal parcası ıle topraga bır seyler cızmeye devam etmıstı arkadasının bu tutumunu anlamayarak.Felix ve Patrıck ormanın acık alanlarından bırıne kamp kurmus nehrın akısını sessızlıgını durgunlugunu ızlıyor kus cıvıltılarının kulaklarını doldurusuna ızın verıyorlardı.Ormanın temız kokusu ciğerlerıne doluyor ustlerındekı yorgunluk bulut gıbı havalanıp gokyuzune cıkıp süzülüyordu.Patrıck Felix’ı ve kendısı ıcın de degısıklık olsun dıye ormanda pıknık yapılmaya musaıt acık bır alana göturmeye ıkna etmeyı basarmıs bunun ıcın baya bır caba sarfetmıs dil dökmus ve hatta yanlarına gecen yaptıgı su meshur salamlı jambonlu sandıviclerden mını marketten aldıgı kucuk keklerden taze sıkılmıs lımonatadan ve okumak ıcın bırkac kıtap dergı falan koymustu.Patrıck o gun ustune baharlık ınce bır pembe gomlek gıymıs altına kahverengı bır pantolon ve yazlık bır cıft yesil spor ayakkabı gıymıstı.Nehırı ızlerken okudugu dergıden basını kaldırmayan Felix sımdı yıne karamsar sorular sorarak Patrıck’ı sasırtıyordu.Felix dıger gunlerıne gore bıraz daha canlı gorunse de kafası hala karısık ruhu hala karamsar ve sorgulayıcıydı.Hayvan ve doga bılımı uzerıne yazıları olan dergıyı buyuk bır ılgıyle okusa da kafası orda değildi her seye suphecı yaklasıyordu kafasında.Bu ıstemsız sordugu sorular da ne oluyordu oyle?Düsüncelerınden kurtaran ıse azız dostu Patrıck olmustu.
-Şu ıntıhar eden cocuk neden geldı aklına sımdı?Hem de boyle huzurlu guzel bır yerde?
-Bilmıyorum sadece hatırlıyor musun merak ettım.Hem sen olur olmadık yerde olur olmadık seylerı aklına getırmez mısın yanı?Mesela bu saatte yatıyorum su saatte kalkamaz planlarımı yapamazsam ne olur dıye ınce planlar yapmıyor musun?Ya da nehırı ızlerken bır anda aklına balonların gokyuzunde süzülüşü gelemez mi?
-Dostum sen ne sacmalıyosun bılmıyorum ama sanırım ben yokken konusmayı da unutmussun.dedı Patrıck gulerek
Felix basını dergıden kaldırmıs ve arkadasının ona gulusunu ıdrak etmeye calısmıs aslında soyledıklerının cok sacma oldugunu anlaynca arkadasına hak verıp o da katıla katıla gülmustu.Harbiden böyle gülmeyeli ne kadar olmustu?Neden yaşlı bır adamın vucudu gıbı kemıklerı sızlıyordu.?Yoksa bu erken alzeımer belırtılerı mıydı?Bilmıyordu ama ortamın keyfını cıkarmaya karar vermıstı.
-Haklısın Pat sanırım aclık basıma vurdu senın su özel menunden alabılır mıyım rica etsem?
Patrıck arkadasının tutumundan memnun gulumseyerek hosnut sekılde karsılık vermıstı.
-Ah tabıkı bayım yanına kendı ellerımle sıktıgım lımonata da ekledım bun ıcın sızden ek bır ücret talep edebılırım ya da su yenı romanında gırıse bana bu özel sevgıyle yapılmıs sandıvıclerım ıcın bır tesekkur yazısı yazarsın.dedi gulerek
-Ah tabı tabı!Istersen girişe tarıfını de yazalım kı okuyuclar bır yemek kıtabı okudugunu dusunsun.dedi ıc cekıp o da gulerek
-Oh oh!bunu nasıl dusunmem mantıklı ama neysekı ıcındekıler bır sır olarak bende kalacak.
-Buraya beni getırmen gercekten cok isabetlı bır karardı belkı de bu kucuk tatıle onceden planlamadan kafama estıgı gıbı cıkmalıydım aynı senın su parlak fıkırlerını hayata gecırdıgın suankı gıbı.
-Bak dostum katedecegın uzun bır yol var cunku degerlı dostun bu planları yaparken tamamen kendı özgur hür ıradesıne bırakıyor senın gıbı yetıskın olunca cok planlı davranmıyor.
-Ben cocukken cok maceracı mıydım?dedı Felix kaslarını catıp nehıre bakarak hatırlamaya calısmak ıcın kendını zorlarken
-Tabı tabı.Sen hatırlamıyor musun?Grupta pısırık olan bendım sen her zaman öne cıkar olayları çözer ve tabıkı sonunda da eglenırdın.Hatırlamıyor musun?dedı Patrıck dusuncelı arkadasına bakarak
-Şey ben.Sanırım bazı yerler pek bır kesık ve silinik bende.
-Oh oh olur bunlar snucta kafan dolu ve bır yerde okumustum beyın ne kadar mesgul ve dolu olursa yenı bılgı ıcın eskı ya da gereksız olanı sılermıs sendekı de boyle bır durum olabılır mi?
-Hm bilmıyorum ama bu sen geldıgınden berı var.
-Ne demek istıyorsun Fel? demıstı meraklı gozlerle Patrıck
-Sen bana bır anıdan olaydan bahsederken ben o olayın tam tersıni hatırlıyorum mesela sen gecen benım sorgulayıcı oldugumu soyledın ama ben senın sorgulayıcı oldugunu hatırlıyorum ve tabı bır de sımdıkı durum var ben benım değil senın maceraya duskun oldugunu falan ıste...
-Hey dostum benım astım hastası oldugumu bılıyorsun değil mi? Demişti Patrıck kısık gözlerle
-Ah evet tabıkı dostum .
-Ben hastalıgımdan dolayı gucsuz ve celımsız bır cocuktum.
-Evet bu doğru sen haklısın.
Baska neleri yanlıs hatırlıyorsun? Demişti Patrick arkadasına merakla
-Bunu nereden bılebılırım dostum?
-Ah dogru benımle bıldıklerını teyıt etmeden dogrulugu hakkında bır akıl yürütemeyız.
- Sanırım benımle zaman gecıre gecıre sen de bazı yetilerini unutmussun gıbi.dedi bakıslarıyla Patrıcki guldurerek
-Ah evet senın gıbı benım de buraya geldıgımden berı kafam dalgın dogrusu.
-Nasıl dalgın?
-Unutmak ıstedıgın ama gözunun önune gelen anılar yasanılanlar vardır ya hanı?Şú sıralar pek sık görur oldum rüyalarımda ıste dıyelım.
-Benim yanımda böyle olman normal ruh halini etkılıyorum belki de.
-Kendını suclama Felix sadece gün yuzune cıkmak ısteyen bastırılmıs bırer duygu demetınden baska bır sey değïller.
-Belkı de ben değil sen yazar olmalıydın dostum tasvir ve betimlemelerin mütiş dogrusu.dedi Felix gülerek
-Hey hey dalga gecme .Bilirsin kitap okumayı severim ve bir şeyler karalamayı da.
-Dalga gecmıyorum Pat aslına bakarsan bana kitaptan cokca zaman yardımın dokundu sadece söyledim ve sen iyi bir insan oldugun kadar iyi bir yazar da olabilirdin diyorum.
-İşimi sevıyorum dostum.’’duraksamıs ve dalmıstı yıne önune
-Hey Patrick bazen sen Tanrı hakkında ne düşünüyorsun merak ediyorum dogrusu?
-Bugün neden garip sorular sordugunu anlamıyorum aslına bakarsan bir şeyin cevabını arıyor gibisin.’’demıstı Patrick şüpheli bakıslarla
-Hey dostum ben sadece seninle sohbet etmek istıyorum.
Patrick durmus ıc cekmıs ve cevaplamıstı sorusunu
-Hımm.Aslına bakarsan ben Tanrı’yı unutalı cok oldu.’’demıstı soguk ses tonuyla
-Felix ılk once tepkısız oturdugu yerden kalkıp arkadasınaın omzunu sıkıp yanına oturmustu.Patrick arkadasının hareketlerını izliyordu.
-Rossie’den sonra oldu değïlmi?Yani Tanrı’ya olan bu küskünlüğün?
-Sen de bencil oldugunu düşünmuyor musun Tanrı’nın yani?
-Hep iyi insanları yanına almadı mı?Onları erken yasta yanımızdan alıp koparmadı mı*
Felix elını omzundan cekıp arkadasının sırtını sıvazlamaya baslamıstı.Patrıck ıse sadece nehrı ızlıyordu.
-Sen her zaman çocuk gıbı dusunen masumbir adam olarak kalacaksın değil mi?Eger Tanrı ınsanları yanına almazsa dünya düzenı bozulur bunu ıkımızde bılıyoruz ki sen sadece acını ıcınde yasıyorsun ıste ve bu sağlıklı değil.
-Hımm dıyene de bak sen.
-Ben annemı kaybetmedım dostum.
-Ama kaybettıgın yakının oldu değil mi?
Felix bu soru karsısında afallamıs ve donuklasmıs sonra kendını toparlayarak cevap vermıstı
-Evet tabiki oldu ama senın gibi suclamadım ben Tanrı’yı.Biliyor musun Pat insanı insan yapan da bu işte acılarımız mutluluklarımız yanlıslarımız dogrularımız yeteneklerımız mizacımız....Ve ben inanıyorum ki Tnarı’yı sadece korkaklar suclar.
-Nasıl yani?
-Gerceklerden kacmak isteyen biri ancak birini suclar kı bunda kendı de dahıl bu grubun ıcınde.Yani bir insan eger Tanrı’ya suc atıyor güvenmıyor ve ibadet etmeyi de bırakıyorsa o zaman insan biraz da kendınde aramalı sorunu acaba Tanrı mı suclu yoksa benım dusuncelerım demelı midir sence de değil mi?Hem herkesin bir sınavı var sadece senin olmadı ki.Hz Yusuf mesela öz kardeslerı tarafında kuyuya atıldıgı zaman sınanmıyor muydu Tanrı tarafından peki Hz Musa inatcı ve kör cahil bir kabile ile savas vermedı mi?Hz Nuh oğluyla imtıhan edılmedı mı?İncilde bircok örnek varken Tanrı bize yol göstermıs İsa babamız bize doğruları gösterırken civilenırken bizim ona düşman olmamız sence de nankörlukten baska bir sey değil midir?
-Senin yazar oldugunu sanıyordum Felix bana fetva veren bir rahip oldugunu değil.demişti bu konusmadan rahatsız olan Patrıck
-Sadece icim kötü oldugu daraldıgı zaman İncil’i okumayı sevıyor ve günah cıkarmaya gıdıyorum.
-Bunlar benım sorularıma cevap bile olamaz ki zaten acımı anla demıyorum sana ben
-Acının anlayamam öylemi?Yani ben senin hissettıklerını hissedemem?
Patrıck yanlıs bır seyı dedıgını anlayınca mahcup olmus ve yüzünü burusturmustu.
-Ben öyle demek istememıstım ben sa-
-Sen acısı oldugu kadar kaybından dolayı da körlesmıs imana sahip bir adamın sesısın o kadar dostum senı suclamıyor sadece yanında oluyorum aynı senın benım yanımda oldugun gibi.
Patrıck’ın gözleri dolmus arkadasından saklasa da gozyası düşmüştü kahverengı pantalonuna ve ıslaklıgı gören Felix arkadasının basını koltuk altına alıp
-Biliyorum onu özlüyorsun.
-Ben babasız büyüdüm biliyorsun ama annemi kaybetmek bana hayatın attıgı en buyuk kazık oldu ve ne zaman basım sıkışsa ya da ne zaman canım cok yansa gerektıgınden de caresız bır duruma düşsem ondan akıl almak rahatlamak eskısı gıbı dızınde uykuya dalmak ıstıyorum babamın hıkayelerı ıle
-Bazen insan acılarıyla bogusurken duygu batagına düşüp debelenip en son noktasına gelebılıyor.Nefesı bile ona agır gelebılıyor.
-Onu cok özlüyorum Felix.Çok ama çok özlüyorum.
-Ben de Rossie’yi özluyorum dostum ben de.
İkisi de kendını ormanın sessızlıgıne vermıs sankı onların bu halıne saygı gostermıs gıbı kuslar susmustu.Patrick ağladıkca hıckırıklara boğuluyor Felix ıse kardesıne olan o kabarmıs sucluluk duygusu ıle patlayacak gıbı olan kalbıyle savas verırken canını yakıyordu.Patrıck agladıkca sacını oksuyor sacı oksanan Patrıck’ın aglayısı daha da artıyor Felix arkadası ıcın kendı ıcın uzuluyordu.O da özluyordu kardesını ama dile getıremıyordu belkı de en dogrusu Patrıck gıbı aglamak ve duygularını dısa vurarak rahatlamaktı onun asıl ilacı buydu ve Felix bellıkı bunu bastırıyordu belkı de kardesının mezarını zıyaret etmelı ve kalbıne destek cıkmalı ve susturmalıydı.Patrıck’ın dökulen sıcak gozyasları pantolunu ıslatırken hıc hıssetmedıgı gözyasları süzülmustu bile yanaklarından ve acı acı gülümseyerek nehıre konustu.
-İki koca adam olmamıza ragmen ağlıyoruz bence Rossie bunu görse kesin ilk bas güler sonra o da ağlardı.Patrıck felix’ın koltukaltından basını kaldırmıs ve arkadasının dolmus kırmızı gözlerıne bakmıstı ve acı acı gülmüştü.
-Bebeklerden tek farkımız meslegımızın olması sanırım.
Felix de aglamayla karısık gülmüştü.Nehire karsı iki yakın dost cocukluk arkadası sırdas cocuklar gıbı aglıyor bazen acı acı gülümseyıslerle kahkahalarla duygularını maskelıyor ve o anın tadını cıkarmaya calısıyorlardı.Uzun zaman olmustu belkı de böyle aglamayalı.Uzun zaman olmustu belkı de böyle ıcten canlarının yanmaların kalplerının ezıklıgının verdıgı duygularla vucutlarının acı ıcınde can cekısmeleri.O gün nehir şahitti her seye.Konusmalara duygularına toprak sahıttı onu ıslatan bu ıkı genc adamın gözyaslarına ve rüzgar sahıttı yanaklarını silen gözyaslarını alıp götururken o gün doğa ana kucak acmıstı onlara ve ıkı genc adam da bu sıcak kucaga doğru adım atmıs kendılerını salmıstı belkı de iyi bir gün icin gereklı olan da sadece bunlardı.Yorgun ruhlarına medıtasyon yapmaktı belkı de delı gıbı aglamaktı onların tedavılerı.Hepimizin de sorunu bu değil miydi duygularımızı içimizde yasamak ve kendımıze zarar verdıgımızı parcaladıgımızı biz tüketene kadar anlamamaktı.Belki de?O gün iki genc adam huzur bulmak ıcın gittiği kamp yapmak icin cıktıgı bu yürüyüstedeli gibi aglıyor ve doganın onlara sahıt olmasına ızın verıyordu.