Kader dediğin şey zaten inanmaktır...
-Ölümden öte ne var Qâlo?
+Bilmem!..
-Ölümün ötesinde bir yer var Qâlo;ben biliyorum.
Öldükçe doğan,
Doğdukça çoğalan;
Bir halkı okumuştum birzaman.
Yarıp (p)hiçligin rahmini,
Asminlere uzanıyordu;
Ölümün ötesinde bir kahraman...
+Inan Quro! İnan o zaman!..
-Ben inansam bana inanmazlar hiçbir zaman.
Anlıyorum ama konuşamıyorum Qâlo;
Anlıyor musun?
+Bak Quro;şunu asla unutma: İnsanlar bildiği diller,taşıdığı genler kadar değil; taşıdığı hisler,verdiği mücadeleler kadar ait olurlar bir kimliğe...
Anlıyorsan ne âlâ; konuşamıyorsan başka bir yol dene.
-Susmak bir yol değil mi Qalo?
+Susmak ölmek mi sanıyorsun Lawo?
-Ölmek?
+Çoğalmak...
-Kahraman?
Ya kah’r olup a’man’sız olursam?
+Öleceğine birkez inanmışsan Quro; bu bir leğen suda da olur en derin Okyanusta da, bir hayatın ortasında da olur bir rüyanın başında da...
Unutma kader dediğin şey zaten inanmaktır Quro!..
YORUMLAR
![avatar](https://i.edebiyatdefteri.com/resim/ufak/212191_2116192519.jpg)
Önce yaşamayı güzel yaşamayı dilemek
Kaderden istemek gerek piro;))
saygılarımla
![idoloji](https://i.edebiyatdefteri.com/resim/ufak/171773_jVejOZK33d.jpg)