1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
422
Okunma
Ah Felix!
Vakitlerin en hazin saatlerinde içimde tüten ve hala kırsağımda kalan o iki kelimeyi bir araya getirememek ne kadar büyük bir acizlik. Değil mi Felix?
Mesafeleri tenzih ederek bir hayali gerçekle bütünleştirmek istedim çoğu zaman. El-alemi yok sayarak yürürlüğe giren o sarılmayı yaşayamamak ne büyük bir yoksunluk...
Çoğu vakit içimden geçirip aklımın ucuna koydum seni..
Sevdim orda ve orada sevişmek istedim seninle, bir dolunayın altında ikimizi saklayarak...
Ve çoğu vakit yasak bir rüzgarın en tenha esintilerinde gözlerine karşımak ne âlâ olurdu Felix!
Düşünmek Felix, sadece düşünmek tek taraflı bir tutku için ne kadar büyük bir eziyet...
Ölüyorum Felix bilmiyorsun ama seninle beraber yürümeycek olmak öldürüyor beni!
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz