K A M Ç I
Kamçılayan kırbaçlar vardır, biri altındakileri at gibi şahlandırır, hedefine ulaştırır, yeni ufuklar açar. Bir diğeri altındakileri ezer huzursuz eder, hayatı çekilmez eder. Kimini zalim eder, kimini köle, kimini rüsva eder, kimini de ihya eder. Bu kamçı insanın içindeki tükenmeyen hırsıdır.
Toplumda, çalışmayı teşvik eden ama hiçte hoş olmayan bir söz vardır. ‘’Borç yiğidin kamçısıdır.’’ Yanlış bir şekilde süre gelen tabir. Borç yiğidi şahlandırmaz aksine bataklığa sürükler. Yiğit; dinamik, korkusuz, hakkaniyetli, genç erkeklere verilen güzel bir övgüdür. Bu güne kadar hangi borçlu yiğit huzurlu olmuş, güzü gülmüş? Bu tabir borçlanmayı değil de, ‘’Kazanç ve azim yiğidin kamçısıdır. Borç yiğidin düşmanıdır, hezimetidir.’’ Şeklinde olmalıydı. Kamçı kazandıklarıyla şahlandıran teşvik eden bir deyim olmalıydı.
Borçlu insan, her zaman mahcup, ürkek, suskun, sıkıntılı olur. Ama bu insan rezilliği ele almışsa, kul hakkında korkmayan saldırgan hale gelmiştir, arsızdır, hırsızdır ve o yiğitlikten bir eser kalmaz.
Bu gün elimize bir kamçı verdiler, adı kredi kartı. Ufak ufak taksitlerin birikimiyle, ne paramızın bereketi kaldı ne, ne evimizin ne de toplumun huzuru kaldı. Fani dünyanın doyumsuzları olduk.
Beyefendinin ailesini geçindirecek yeterli parası yok, kredi kartıyla eşyaları değişiyor, banka kredisiyle ev araba alıyor. 2 yıl, 5 yıl, hatta 10 yıl yokluk yaşıyor. Neymiş efendim, benim başkalarından ne farkım var, benimde, evim, araman olsun. Olsun da faizle krediyle değil. Bir akıntıya kapılmışız, fani dünyanın figüranları olmuşuz.
O ona baktı o da ona baktı, odu hem dünyasını hem de ahretini yaktı. Yarını düşünen kim, nasıl olsa bu gün para isteyen yok. Gün bu gün diyerek, gıdım gıdım taksileri yüklenip aybaşında maaşını eksik alınca ya da aylığına icra gelince gözleri fal taşı gibi açılır. Bazen borç aldığınız kişilerin ağır hakaretlerine maruz kalırsınız, bu yüzden adli vakaları duyarsınız. Ve ardından keşkeler, nedametler ortaya çıkar. İşte borcun kamçısı yiğidi bu hale getirdi.
Paranın kamçısı gasp etmeye, hırsızlığa, kul hakkı yemeye, faize iflasa götürür, nefsin kamçısı ise rezil eder, aile felaketlerine de yol açar. Kazandığınız kadar harcayınız, siz kazançlı çıkarsınız, kimsenin karşısında eğilip mahcup olmazsınız, başınız dik olur.
Etrafınızı değil önce kendinizi memnun ediniz. Lokmasını paylaşan lokmasız kalmaz. Başkalarının atıyla çalım satarsanız, sizi o attan tez indirirler.
M. Ceyhun