BİR FRANSIZ HİKAYESİ
Ahmet AYAZ
Gaziantep Güneş Gazetesi 18 Haziran 2019
………………………………………………

Fransa’da yaşlı bir yazar tek başına mütevazı bir evde ikamet ediyor. Evin çok yakınında ki bir sokakta bir çöp bidonu var. Her akşam mahallenin çocukları ellerindeki demir parçaları ile, taşla deynek ile çöp bidonuna vurarak eğlenip patırtı gürültü yapıyorlar. Hoplayıp zıplıyorlar. Yaşlı yazarda uyku denen bir şey kalmıyor. Sabahlara kadar da bir daha adamı uyku tutmuyor. Çocuklara ne kadar rahatsız olduğunu söylese de, çocuklara bir türlü bir şey anlatamıyor. Fakat kendi kendine “Ben bu işe bir çare bulmalıyım” diyor. Daha sonra da “Tamam tamam. Ben bu işe bir çare buldum” Diyor kendi kendine.
Bir gün yine çocuklar akşam vakti çöp bidonunun başına toplandıklarında, çocuklara yaklaşarak “Çocuklar gelin bakalım sizin ile bir anlaşma yapalım. Ben size haftada 50 frengi vereceğim bu parayı aranızda paylaşın. Ama bu çöp bidonunun başında oynayıp zıplayıp ses çıkarıp ara vermeden, gürültü yapacaksınız. Beni bu haliniz çok çok mutlu ediyor” deyince, Çocuklar yaşlı bu yazarın teklifini sevinç ile kabul ediyorlar. Bir iki hafta faaliyet devam ettikten sonra, yaşlı yazar çocuklara derki, “Çocuklar bu 50 frengi bana çok geliyor. Ben size haftada 25 frengi vereceğim” Diyor. Çocuklar az oluyor ama, hatırın için tamam. Ama patırtıyı gürültüyü eskisine göre biraz azaltırız diyorlar. Yaşlı yazar da tamam diyor.
Bir süre daha böylece devam ettikten sonra, yaşlı yazar bunlara yine uğruyor. “Çocuklar kusuruma bakmayın. Param bitti, size artık para veremeyeceğim” Deyince, çocuklar da, o zaman bizde de, patırtı gürültü bitti diyorlar. Biz de artık, patırtı, gürültü yapmaktan vaz geçeriz. Zaten çok yoruluyorduk diyorlar ve patırtı, gürültü yapmayı tamamen bırakıyorlar . Yaşlı yazar “Aman çocuklar ben sizin patırtınız, gürültünüz ile mutlu oluyordum, dediyse, çocuklar cevap veriyorlar. Sende para bitti ise, bizde de patırtı gürültü bitti diyorlar. Ve bir daha da, çöp bidonunun yanına yaklaşmıyorlar. Patırtı, gürültü de yapmıyorlar, Yaşlı Fransız yazarı da bu beladan kurtulmuş oluyor,
Saygıdeğer okurlarım. Her zamanki dediğim gibi. Beni unutmayın, Sizler ile bu sohbet köşemde yine buluşalım. En güzel ve mutluluk dolu günler hep ve hepimizin olsun. Hoşça ve dostça kalınız diyorum..