Kum Saati

• 13 Haziran 2019 Perşembe 15:48:38

Kumları azaldıkça cesaret saatimin, hızlanır çocukluklarım kanımda. Şimdi koşmak zamanı, dünyanın sen yerindeki bana. Tuzla şekeri harmanlarcasına, ağlarken gülmek lazım kırıldıklarımıza. Yetmiyorsa karadut şaraplarının tadı damağımıza, içirmek lazım yetene kadar kana kana. Kumları tane tane dökülürken zamanın, saçlarını okşamak lazım rüzgarlarımızla. Yetmiyorsa biriktirdiklerimiz bu yaşımızda, kırmak lazım aşk bozuklukları kumbarasını avuçlarımızda. Yoksunluğu kalpte çekmemek için, göze dile dur dedirtmeden salınmak lazım asfaltlarımızda. Fedakarlık dediğin nedir ki?! Uğruna ölmek mi? Ölmek kolay, yaşamak zor sol yanımızda. Yaşamak lazım senin için, benim için, bizi “siz” yapabilmek için.

Bazen yaştan, bazen baştan, bazen aşktansa sendelediklerimiz hayatta, koşarken düşmekte lazım yanıbaşımızda. Şimdi düşmek zamanı, masumiyetin ar damarını çatlatırcasına. Sona yirmisekiz kala dökülürken kumlarımız, avuçları terleten şarkılar dinlemek lazım sonra. Ensesi öpülesi hayat kırıklıklarının, saçlarını toplamak lazım Fransız topuzlarıyla. Dizleri kanarken zamanın, sarmak lazım yaralarımızı soyunduklarımızla. Hala utanmadıysa gözlerimiz, sormak lazım müebbet yiyen umutları, kirpiklerimizin gardiyanına. Umut etmek dediğin nedir ki?! Yaşamaya sebep mi? Sebep kolay, çözmek zor bağladığımız düğümleri. Çözmek lazım senin için, çok özlediğin özgür nefeslerini yeniden tüketebilmen için.

Eksilttiklerimizle ayakta kalabildiysek hala, dibe vurmuşluğuda tüketiriz saatimin kumlarında. Şimdi sevmek zamanı, kan ve ter kokan sokaklarda. Kaz tüyü yastıklarla toprakta yatarcasına, kirlenirken dinlenmek lazım ayıplarımızda. Azaldıysa sevgi sözcükleri kulağımızda, öfkeyi de taşımak lazım koltuk altımızda. Kumları tükenmişken hazır şu zamanın, sarmak lazım sıkı sıkı kaybedecek neyimiz kaldıysa. Titriyorsak yapamadıklarımızın fırtınasında, yünden sevgiler örtmek lazım korktuklarımıza. Yalnızlık dediğin nedir ki?! Sensizlik mi? Sensizlik kolay, seninle kalmak zor. Kalmak lazım umut ettiklerimizi yaşamak için. Hiç yoksa avuçlarımızdan kayıp giden zaman için.