KOMŞULUK ÜZERİNE

• 12 Haziran 2019 Çarşamba 13:19:06

Komşuluk üzerine

Birbirlerinin üzüntülerini paylaşarak azaltmak,sevinçlerini paylaşarak çoğaltmak,birbirlerinin yardımına koşmak,açlıklarını gidermek,kusurlarını örtmek komşuluk şartlarının olmazsa olmazıdır.....

Peygamber efendimiz komşuluk haklarının,üzerinde öyle çok dururmuş ki;sahabe-i kiram neredeyse birbirlerine vâsi ilan edeceğini düşünürmüş.
Eskiden evler birbirinden tek duvarla ayrılırdı,iki duvara gerek kalmazdı,tıpkı çelik kapılara gerek kalmadığı gibi,,

Komşu,evin içini değil evin dışından gelecek saldırılara karşı komşusunun evini gözetirdi,
Komşusunun zenginliğine sevinir ancak onu yolmak için değil,Komşusunun yoksulluğuna üzülürdü ancak ondan menfaatlenemediği için değil sıkıntılarını kendi sıkıntısı bildiğinden....

Bir aile gibi olunur,bilinirdi ki;zor zamanında yanında durabileceği komşuları olacaktı,,
Hiç unutmam bir keresinde,babasına karşı gelen ve yaşlı babasına saldıran bir komşumuzun gözü kara oğluna babam yetişmiş ve babasına zarar vermesine engel olmuştu,
Babasına zarar verebilecek kadar gözü dönen o gencin benim babama elini bile kaldırmaması ve saygısını yitirmemesi halen gözümün önünden geçmez...
Polis gelene kadar,sorun çoktan çözülmüş ;
O gencin,babasının elini öpüp helallik istemesi bile sağlanmıştı..
Ya canım ne gerek vardı ya polisi bekleselerdi ve herkes cezasını çekseydi noktasına çoktan geldik.
Yapılan yemekler komşulara ikram edilir onlarında hakkı olduğuna inanılırdı,ve hiç bir zaman tabaklar boş gönderilmez,yemekler küçüksenmez,burun kıvırılmazdı...

Sonra nelermi oldu?tek duvarla evinin ayrıldığı komşun,kardeşine faiz para vererek ki bunu seni haberdar etmeden,sinsice,gözüne baka baka,namazda yanında saf tuta tuta,selam vere vere,yüzü kızarmadan,utanmadan,acımadan yapabilecek duruma geldi,,,
Oturduğun eve bile göz dikebilecek dereceye gelmiş,para için gözünü kin bürümüş noktaya gelmiş ve bu durumda haklılık bulabilecek kadar da körleşmiş yaratıklar haline gelindi....

Büyük şehirlerde ki biten komşuluk ilişkilerinden bahsetmeden,herkesin birbirini ailece tanıdığı küçük yerleşim yerlerinde bile bu tür insanlığa sığmayan davranışların yaşanması;bir birey olarak tüm ümidimi yitirmeme sebep olmuştur..

Bu hastalığın tek tedavisi var,Müslüman olmadan önce insan olmayı başarabilirsek ve başımıza gelmesini istemediğimiz bir şeyi başkasına yaşatmayı istemezsek;yaşanılabilir bir toplum haline gelebiliriz...

Mustafa YILDIZTEKİN