Mektuplar

• 1 Haziran 2019 Cumartesi 10:01:57

Eskiden bir gün
Yıllar öncesine,Eğitim fakültesinin bitmesine üç dört ay kalaki zamana gitti gözlerim ayaklarım burda oysa.Ahşap tavanı kubbemsi bir yapıya sahip eski tarihi değeri olan bir evde mutlu olarak ev arkadaşlarımla paylaşıyordum bu yeri.Hep yurtta kendıne ait bir evde yaşayarak okumak istemiştim ama ailem İstanbul’a taşınınca anca 3 aya sığdırabilmiştim özgürlüğü .Üçü kardeş, dört kişiydik.İçim kıpır kıpırdı, satıcının karpuzcuuuu...diyen sesi kulaklarımda Kaleiçinin sakin sokaklarında yemek hazırlığımızı,Güler’in babasının hastalığını saklama çabasını,rol yapışımızı ilk içki denememizi ,öğretmenleri çekiştirmemizi sevdalılarımızı,gülümseyerek anımsıyorum.postaneye gidişimi posta kutusundaki beyaz mektup ucunu gördüğümdeki kalp atışımı unutamam.tıpkı bır kayanın tepeden aşağıya inişi gibi gürültülü olur sonra düzlüğe inince yavaşça durulurdu.Önce ellerimle yoklar kalınlığına bakardım.Eve gitmek için koşar adımlarla yürür merdivenleri bir çırpıda çıkardım.sakın bir köşe bulur zarfı açardım.Hızlı bir şekilde okur ikincisini daha yavaşça üç dört.........ezberleyen kadar okur başucumda bir yere koyar arada yine bakardım.Uygun bir zamanda da bir müzik eşliğinde anı defteri tutar gibi en ince ayrıntılarına kadar yazar yazardım .
Mektupların beyaz rengin kartpostalların önemi çoktur bende,bir garip olur sessiz yazıların sesi , hissettirdiklerini ağız veya başka ses veremez o sayfaların yazıların bakışı harflerin karakteri canlı gibidir.Benimle aşkı yaşar benimle ağlar benimle gülerdi sanki.Bir yığın yapmıştım hele sekiz 10 sayfaysa keyfime kimse karışmasın. İlk sessiz ama orkestradan daha güçlü sevdamdı kalbimdeki mevsimi değiştiren güldüren ağlatan mektuplar.
Gözlerim odama doğru yürüdü eski köhnemiş sararmış önceki ev sahibinin dolabını boşalltığım ana gittim.Eskinin kokusu bir başka oluyor baş döndürüyor sanki.Tahta merdivenlerinden indim yavaşça ,gitme vakti artık.Beyaz mektuplar kalın, ince birikimlerle yanımda değerli eşya gibi gezdikten sonra karlı bir kış günü çığlık içinde ,anıların önce ucundan tutuşarak sarı alevlerin kırmızıya dönüşürkenki acıyla kıvrılışını imdat seslerini izlerkenki acımı asla unutamam .O ,yanarken ben de yanıyordum ellerimizi birbirimize uzattık kurtaramadık alevin yakıcılığından . Anası gibiydim kardeşi arkadaşı her anın şahidi Sevdasıydım ya ...Terketmek zor oldu öylece gömdüm kalbime küllerini.

Mektuplar, benim için hep özeldir. sevdadır candır aşıktır arkadaştır.
Bayramlarda artık zarfın mektupların yerini yalancı size ait olmayan meyiller süslü yazılar gösterişli resimler aldı. Kalbim hiç atmıyor.
Selam ey geçmişteki anılarım.