Bulutlar Ağladığında
Bulutlar içini döktü dünyaya. Rahatladılar. İçi ferahladı göklerin. Sema konuştu yeryüzüyle, bütün dertlerini anlattı yere; ağladı, ağladı, ağladı...
Semanın göğsünde bir ferahlık hasıl oldu, can oldu gözyaşları toprağa. Bu acının, bu diyaloğun , konuşmanın meyvesi olarak bitkiler çıktı süslediler yeryüzünü.
Boşuna yaşanmadı hiç bir acı. Haybeye değildi gözyaşları sağanağının hiç bir damlası.
#255
030420170637
Fısıltılar
Bulutlar Ağladığında Yazısına Yorum Yap
"Bulutlar Ağladığında" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.