Allah’a imandan sonra en büyük sermayemiz Allah için edindiğimiz dostlarımızmış;
Düşündüğümüzde ne büyük bir şanstır ayrıca değil mi?

Şüphesiz Allah için edinilen dost bizi iyiliğe sevk edecek, hatta belki de eksiklerimizi tamamlamaya, bilmediklerimiz için yol göstermeye vesile olacak bir hediyedir. Şu bir gerçektir ki dünyalık şeyler gelip geçicidir çok ta çabuk unutulur; ancak Allah rızası için insanların sevgisini kazanmak adına yapılanlar bunun dışındadır. Çünkü onun karşılığını verecek olan merci Allah’tır.

Buradan ASR suresi gelir aklıma;

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla

1- Asra yemin olsun ki,
2- İnsan mutlaka ziyandadır.
3- Ancak iman edenler, salih amel (iyi işler) işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye eden ve sabrı tavsiye edenler bunun dışındadır.

Yani günün sonunda kazanacak olan dünyalık dostluk değil, ahiretlik dostluklardır; bize dünyada olduğu kadar vefatımızdan sonra hayırla yad edecekler de gereklidir. Ayrıca bu bile bir nasip meselesidir, bir nimettir; rızkımıza böyle bir nimet yazılmışsa ne de hayırlı bir rızıktır.

En son cümleyi okuduğumda çok hoşuma giden şu sözle bitireyim;

Dost; Mevlanın dünyada yalnız kalmayasın diye kalbine kondurduğu bir çiçek misaliyimiş.

O zaman kalbe konan çiçeğe Allah için iyi bakmalıyız; iyi bakmalıyız ki solmadan hep canlı kalsın….