İLKOKUL ÖĞRETMENİMİN SICAKLIĞI

• 13 Mayıs 2019 Pazartesi 20:03:16

Yıl 1965, altı yaşındayım...
Mamak son duraktaki evimizden sabah çıktım... Yarım metereye yakın kar vardı. Kara bata-çıka diğer arkadaşlarla birleştik.. Pür neşe Karaağaç ilk okuluna doğru gidiyoruz... Ben ilkokul birinci sınıfım ve kışta ilk defa okula gidiyorum...
Bazen karla oynuyoruz, bazen kar topu yapıp birbirimize atıyoruz... Elimizde eldiven yok, başlarımızda bere yok. Ankara’nın ayazı kulaklarımızı ısırıyor ama umurumuzda değil. Ellerim buz gibi oldu. Ayağımda ki yazlık naylon ayakkabı, belli bir süre sonra kendi dondu. Ayağımda ellerim gibi ince çoraplarda ıslandı...
Ben yine okula gitmenin sevinciyle ve çocuk heyacanıyle hoplaya zıplaya gidiyorum. Ankara’nın ayazı umurumda mı?. Okulun bahçesine girdik, daha ders ziline vakit vardı, naylona sardığımız defteri bir köşeye koyduk, hem koşturuyoruz, hem de son sürat kar topu oynuyoruz, sanki ellerimiz, ayaklarımız hiç donmamış gibi parmak uçlarımı çok hissetmiyorum ama olsun. Oyunun zevki beni sürüklüyor..
Zil çaldı, andımız okundu. Koşarak sınıfa girdim, sınıf sıcacıktı, soba gümbür gümbür yanıyordu.. Üşüyen ellerimi ve ayaklarımı o sobanın sıcaklığına emanet ettim, ama birden parmaklarıma sanki yüzlerce iğne battı, zonklamaya başladı. Ayaklarımda da aynı ağrı, dişimi sıktım, uğundum. O sıra sınıf öğretmenimiz Gülseren Baysal geldi. Sıralarımıza çil yavrusu gibi dağıldık, sıraya oturdum ama ellerimde ki sızı ve ağrı arttıkça arttı dayanamıyordum, sonunda ağlamaya başladım, hemen öğretmenim geldi ellerime baktı..
- Sen sobaya mı tuttun ellerini,
ağlamaktan cevap veremiyordum,
- Çocuklar elleriniz çok üşüyünce sobaya doğru uzatmayın, sobadan uzak durun
derken ellerimi tuttu, iki koltuğunun altına soktu orada dakikalarca tuttu, benim ağlamam kesildi, ağrım azalmıştı. Minnetle gözlerine bakıyordum sadece, ben rahatlayınca ellerimi çıkardım ve derse başladık.. Çocukluğumun soğukla ilk imtihanıydı, alacağım dersi almıştım... Bir de dili ve gönlü sıcacık olan öğretmenimin vicudunun da sıcaklığını öğrenmiştim..