KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 599 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
PARANIN NE ÖNEMİ VAR (MÜHİM OLAN İNSANLIK)
PARANIN NE ÖNEMİ VAR (MÜHİM OLAN İNSANLIK)
Dünyaya geldiğimiz zaman derler ya dünyadan haberin yok.
Doğduğumuzda da dünyadan haberimiz olmaz.
Yavaş yavaş büyümeye başladığımızda parayla tanışırız.
Annemiz, babamız, büyüklerimiz harçlık verirler bizlere bizde harcarız. Çikolata, şekerleme, bisküvi gibi ürünler alırız.
Alışırız paraya, para olmadan isteklerimize sahip olamayız. Çünkü
küçükken fazla masraflı olmayız tabi ailemiz bizi şımartmamışlarsa. Onu aldım, bunu aldım evladım diye bu sefer hep annemizin babamızın eline bakarız ne getirdi diye.
Bazen sipariş bile veririz. Gençlik yıllarına geldiğimizde okula gittiğimiz için ailemizden okul harçlığı alırız. Tabi her aile bütçesine göre okul harçlığı verir. Fakat istekler sınırsızdır.
Parasız olmuyor. Onun için bir gün çalışmaya başladığımız zaman her istediğimi alacam kendimize deriz.
Fakat doğduğundaki gibi yaşamayı anlamaya başladığımız zaman her şeyin paranın etrafında döndüğünü görürüz. Para ve isteklerimiz bizi yönlendirir.
Sürekli alırız evimize pazardan marketten alışveriş yaparız. Çünkü tüketiriz.
Ev, araba, yazlık, dükkan yatırım için alınan mal mülk hiç bitmez. Sürekli alırız.
Kendimize göre sebeplerimiz vardır. çocuklarımızı, torunlarımızı gelecekte rahat bir hayat sürmeleri için hayata başlarken 3-5 merdiven önde başlamaları için.
Mal mülk alayım, para biriktireyim derken insanın ömrü yetmiyor. Kimisi yaşlanarak eceliyle ölüyor,
kimisi sıkıntılardan hastalanıyor. Kalp krizi geçiriyor. Felçlere kadar gidiyor.
Tabi her işin bir bedeli var. Sıkıntı çekmeden refah olmuyor. Sürekli çalışma mücadele içindeyiz.
Amacımız para kazanmak isteklerimizi almak “Rahat yaşamak için para güçtür.
” demiş büyüklerimiz.
Bu arada çalışma temposunda anne baba akraba ziyaretlerini de ihmal ederiz karşı dairemizde otursalar bile. Sadece sabah günaydın, akşam iyi akşamlar deriz.
Vaktimizi hep iş ve özel hayatımıza ayırırız. Zaman böylece geçer gider. Sonuca baktığımız zaman ne görürüz koskocaman bir hiç.
Hayat insana bir hediyedir. Acaba kıymetini biliyor muyuz.
Eş dost akraba ziyareti yapıyor muyuz. Onlara maddi manevi destek olabiliyor muyuz.
Hayatımız bir gün sona erecek şunu da yapsaydım keşke diye pişman olacakmıyız.
Onun için hem çalışıp para kazanalım az veya çok hem de akraba ziyaretleri yapalım.
Kendimize de zaman ayıralım. İnsanlar iyi, kaliteli ve güvenli yaşamak için havuzlu sitelerde daireler alıyorlar. Her aile şehrin başka bir semtine gidiyor.
Komşuluklar, akrabalıklar azalıyor yok oluyor. Kimse kimseye gidip gelmiyor.
Bu gidişatın önlemi paylaşmaktan geçer.
Telefonla aramak hal hatır sormak iyi günde kötü günde bir araya gelmek
örf ve adetlerimizi terk etmemek paranın getirdiği lüks yaşantıyı ve yalnızlığı tercih edip yalnız kalmamak. O zaman hayatın yalnız yaşamanın ne anlamı olur.
Para ve mutluluk paylaşmaktır. HOŞCAKALIN
YORUMLAR
Kendimizi kandırıyoruz.
İrdeleyip pembe bir tablo çiziyoruz.
Değil çok para kuruşunu bile bulamaz iken insanlar.
Çağımızda ve bunca ekonomik koşullar vatandaşın sırtına bindikçe parayı nasıl azımsarız?
Bir kilo meyvenin otuz liraya dayandığı; patatesin bile lüks gıda sınıfına girdiği.
Ahlaki yozlaşma ve hasıl olan çirkinlikler...
Maddi sıkıntılar yüzünden dağılan aileler.
Elbette her şey para değil lakin cebinizde para olmadan bir adım atamazsınız.
Eğitim.
Mutfak masrafı.
Sağlık ve de.
Komşu ziyaretlerini bırakın bir selamın bile esirgendiği.
İyi ki de yazıyoruz, efendim en azından geçici bir süreliğine kendimizi soyutluyoruz hayatın acı gerçeklerinden ve zalim dünyadan.
Saygılarımla.
''Paradan başka harcayacak hiç bir şeyi olmayanlar dünyanın en fakir insanlardır.'' demiş bir düşünür. Fazlasına gerek yok, çok para bir çok adamı bozuyor, bozar da...
