Kap

• 6 Mayıs 2019 Pazartesi 17:17:48

Kap

İnsan bünyesinde her şeyini barındırır
Bokunu şişini,
Sonra sıçar, ayıp değil zaruriyet
Ve ettiğini akıl etti
Tuvaletini etti.
Önce yediği yemeğin kabı mı yoksa tuvaleti mi?
Arkadaşıma selam verdimdi o yüzüme bakıp sıçacağım dediydi.
Ben yüzüne kötü tuvalet bakınca,
Ne hemşerim bizim oralarda böyle demezler mi?
Dedi.
Bende yazdım.
O şaka yaptı o yine ayakyolunda yürüdü
Ben bozuldum her şakaya gülünmez bazı şakalara bozulunur
Bozuldum.
Tamir olmak için yazıyorum.
Önce tuvalet ama bizde sonra tuvalet
Biz hala gelişmekteyiz, büyümekteyiz ve de henüz büyüyemeden çokça ölmüş bir milletin evladıyız.
Bir ömür sıçarız ister tuvalete ister altımıza biz bir canlı varlığız.
Altını tutmaya kab gerek kabı tutmaya akıl gerek
Bir millette bir bir bireyini gömer, insanlık gerek, bir nevide toprağı ötelemeye
Bir milletin aklı gelenek ve görenekleri var
Saygılı olmak gerek töreye, tören lazım
Dinimiz emreder cenaze namazına duralım
Manevitiyemiz var dua edelim.
Allah kabul etsin.
Kalpten.

Midenin ettiğini bağırsaklar kaka ederken, karaciğerin ettiğini böbrekler şiş eder.
Kalbin ettiğini akciğer bir teneffüsle eder.
Bünyemiz neler eder bizde laf söz ederiz.

Hala bu şiirde etmek istediğime bir türlü gelemedim,
Yoksa niye yazayım bir şey etmeyeceksem.
O an not alamamıştım bu zaman unuttum, zaman oldu.
Kalple ilgiliydi.
Kalp hassas duygusal tabir edilir, ya
Öyledir.
Ha birde şöyle bir şey aklıma gelmişti:
Cam kırıldı, su aktı.
Kalp kırıldı, pekmez aktı; yani beyin aktı.
Çok stratejik bakıyorum.
Çünkü evimdeki tuvaletten çok dışarlardaki tuvaletlere daha çok ediyorum.
Geçen şiirlerimde vurgulamıştım.
Araç tasarlarken canlı varlık olarak bizlerinde bir araç, tasarımda olduğumuzu.
Bir bütünün parçasıyız,
Bu bütünselliği sağlayan beynimiz.
Her şeyin bir beyni boşluk, kabı belirler o boşluğun işlevini.
Kabımız ne bizim bir tas kan dolu, kalp.
Hassas kalbimiz kırılıp dökülmesin.
Dikkat edelim kafatasımızın içindeki sıvının içindeki beynimize.
Bu muydu? Çık.
Yok, unuttum başka şiirlere can suyu kalsın.
Aslında unuttuğum şeyin ruhunu yazdım şeklini belirtemedim.
Ruhumuzun şekli aslında kalp, beynimizin maneviyeti de kalpten, sevgi.
Peki, başlık; sıçtım olur mu ayıp kaçar.
Kalpten desem o da tuhaf kaçacak, bende kaçak değilim derken,
Kaçak şairim bir nevi.
Kap diyeyim kap. Aradan bir l ben çıkayım. Kap.