UNUTKANLIK

• 1 Mayıs 2019 Çarşamba 12:33:06

Postane evime yüz metre mesafedeydi. Buna rağmen ‘ihmalkârlık mı, üşengeçlik mi?’ desem faturalarım öylece masa üstünde yığılmış bir vaziyette ödenmeyi bekliyorlardı. İşe gidecektim. ‘Hadi!’ dedim. Bugün ödeyivereyim.
Faturaları toplayıp postanenin kapısına bir solukta vardım. Elimde ferman gibi faturalar… Aaa bi de ne göreyim? Postane kapalı. ‘Sahi bugün cumartesi ya unutmuşum.’ dedim. Olsun… Fark etmez. Hemen elli metre ötede fatura ödeme merkezi var oradan yatırırım.’ diye içimden geçirdim. Hayret… Orası da henüz açılmamış.
Cep telefonumu çıkarıp saate baktım. 11’e geliyor. İyide bu saate kadar niye açılmamıştı buralar? Oluyor işte. Şahsa özel olduğu için demek ki saat önemli değil. ‘Ne yapayım?’ şimdi derken aklıma parlak bir fikir geldi. En iyisi Tahtakale’ye uzanmaktı. Oradaki fatura yatırma merkezlerinden birinden faturalarımı yatırabilirdim. Üstelik de yolumun üstü. ‘İşe gidiyorum nasıl olsa oradan yatırır, geçiveririm.’ derken telefonumdan takvime baktım.
Ne göreyim? Bugün pazarmış. Allah Allah!.. Elimde faturalar bakakaldım.
Dünyadan bir haber olmuşum.
Neyse mademki pazarmış iyi pazar günü olsun hepimize. Bana, sana, herkese.
Saygı ve sevgiler… Sahi aklım neredeyse?

Fatma ÇİÇEK