Öyle sığ bir yalnızlık kıyısında unuttuğun vakit her düş dönümü gelgitlere gebe bırakıp ta beni,
öteden beri alışamadığın ağırlayamadığın duygularımın yükünden bir haber duruşuna tepki olsun diye
yaşıyor gibi davranmamın neresini anlamadın.
Kalp atışlarımın siluetini başka başka insanların nezdinde
itibar kazanmak için mi bıraktığımı sanıyorsun oysa suskunluğunu öfkenle dahi boza bileceğim bir ihtimal seçmişken
hemde bütün riskleri göze alıp ve hatta gözünde ki itibarımın infazı dahil
bu kadar görmeni isterdim ve önemini anlamanı benim için senden başka kimsenin olmadığını.
Ismarlama duygular ki kaç kuşaktır zaten benimle belki bir çoğu senden bile eski peki ya kaç tanesine yazılmış kaç cümle okudun ki
suçluyorsun beni doymaz bir nefse biat etmekle yinede bu haksız ithamın için kırgın değilim sana
hem nasıl kırılayım sen ki içimdeki karanlığın sökümü Tanrının nurundan bir yağmur omzunda ruhuma dökümü oldun
öylece kabullendim lütuf bildim de seni devamdır dedim.
Keşke düşündüğün kadar kolay buluna bilseydi bu susuzluğun membası yada umursamazlığın la düşürdüğün kadar kolay kalka bilseydi duygularımın gardı
şimdi önümü göremediğim bir yolun mes’uliyet ini mi bekliyorsun benden hemde koca bir sır iken suskunluğunun ardı
hakkın yok buna yinede bir cevap vermem gerekirse sana bil ki senden sonrası yok yazıldı bana
Serdar KURT.