Çocuklarınıza küçük diyerek ,yerine getiremeyeceğiniz sözleri vermeyin!


SİYAH BORU BONCUKLU KIRMIZI ETEK

Ben Selma kalabalık bir ailenin çocuklarından,biriydim.küçük bir oda bir salonu olan kerpiçten yapılmış bir evde benimle birlikte yedi kardeş ,annem ve babamla dokuz kişi yaşıyorduk Babam dokuma fabrikasında çalışıyor,evinin geçimini zor sağlıyordu.İlk okul üçüncü sınıfa gidiyordum.
Mahalledeki diğer arkadaşlarımda ,hemen hemen aynı durumdaydı. Mahallemize yeni bir komşu taşındı .bir kızı birde oğlu vardı kızı ,Vefa ile okuldan arta kalan saatlerde oyun oynardık . Bazen ben onlara giderdim bazen de vefa bize gelirdi .Annesi terziydi.çok güzel gelinlikler dikerdi.Bir gün Vefa nın üzerinde
,kırmızı bir etek gördüm,Üzeri siyah boru boncuklarla,işlenmiş.güzel mi güzel ,bir etek.Vefa nın üzerinde,öyle güzel duruyordu ki prensesler gibiydi
hayranlıkla ,bakmaktan ,kendimi alamadım
Koşarak eve geldim ,anneme anne Melahat abla Vefa ya çok güzel bir etek dikmiş ,çok beğendim,bana da ,diker misin dedim
Annem,kızım sana dik sem kardeşlerin de ,isteyecek.Nereden alayım,unut sen o elbiseyi dedi.ben anne ne olur ,ne olur.sende dikiş dikmeyi biliyorsun bak bizimde makinamız var.
çok az kumaş gider,elbise değil ki dedim annem benim ısrarlarıma dayanamayarak,Tamam sen okulunu bir bitir,o zaman dikerim dedi.
Sevinçle,annemin yanından koşarak uzaklaştım Vefa nın yanına gittim Vefa benim annemde bana dikecek söz verdi.
Ama şimdi değil ,ilk okulu bitirdiğimde dedim günler haftalar aylar seneler geçti.ilk okulu pekiyi ile bitirdim
annem bana ,o çok istediğim eteği dikmedi.
Anne ! neden söz verdiğin eteği bana dikmedin dedim,Annem çok ısrar ettin ,ben de,senden kurtulmak için,öyle söylemek söylemek zorunda kaldım.dedi Oysa,
Ben yıllarca,o elbisenin hayaliyle yaşamış ,ne hayaller kurmuştum hayal kırıklığına uğramış,çok üzülmüştüm,O çok istediğim rüyalarına giren, siyah boru boncuklu
elbiseyi giyememiştim. Yıllar geçti genç kız oldum halk eğitim dikiş bölümünü bitirdim

Evlendim, Ben de ,nerede bir yoksul çocuk varsa güzel kumaşlar alıp gelinlik diktim ,sadece gelinlik değil,yatağı yorganı kıyafetleriyle birlikte bezden bebekler yaparak onları sevindirdim , onların gözlerindeki mutluluk her şeye değerdi .

üzerin den yıllar , geçti ama hiç unutmadım .unutamadım.Büyükler karşısındakini çocuk ne anlar demesin
tutamayacağı,hiç bir sözü vermesinler..Bilmeliler ki,çocuklar verilen sözleri,büyümüş ,anne değil,anneanne bile olsa da,asla unutmuyor. Ben unutmadım.




SELMA MERİÇ.