ŞAİRLER VE ŞİİRCİLER



Şaire ozan demek aynı kavram içerisinde farklı melodi ezgilerinin çağrışımı gibi geliyor.Ozanla şair
arasındaki fark olduğunu, ikisini de aynı şey sayarsak mısra, ezgi, çoğalım,kafiye,beyti,gazel nasıl kendi
aralarında kendi estetiği ve mucizevi düzen kavramları içerisinde ise bir bir şairin ’’Şair dolu ozan yok’’
tekerleme gibi ezberlerdik. Bu sözlerin mısra kavramlarını habersiz gelen bir kış gibi yokluğunun bir
telaşı almıştı.Şiir kitaplarını dolduran yüzlerce kalem erbabı’nın çoğuda iki siyah baş sargısının her biri
tek bir parçadanmış gibi görünüyor. Toplumsal olayların başın eğilişine göre hafiften derinleşen ince bir
çizgi gibi ayrılıyorlardı. Kulaklarını örten kulak uçlarından gözüken elmacık kemikleri gibi bir dilim ile
sedefleniyorlardı.

Şiirci bir tarih devrimi gibi bir şey heralde Türkçeleştirilmesi, ’’sanatkar’’a ’’sanatçı’’ ’’bestekar’’a
’’besteci’’ diyebiliyorsak ’’şair’’e de ’’şiirci’’ diyebilir miydik ki acaba? Kapıların arkasında askılık arar gibi
buğday çuvallarını üzerinde yanılmış bir beklenti duvarın yüzü düşmüş bir kalıntıdan farkı olmazdı şiirci
Şairin işlevsizliği gibi bir konumunun fedakarlığının sedef taşlı alnını bahçeye ince bir rüzgarla ağaç
kabuklarından çıkan bir suyun yeleğini giyerek fedakarca ipek şemsiye kırıntılarının camlara yansımaları
nı dinleten ve şiirle uğraşan kimseleri ifade etmek için kullanıyorum bu kelimeleri.


Şiir bir manav veya bir pazar konumu değildir meslek erbabının bir dalı da değildir sanat sözlerinin
kinayeleşmiş bir doğrusudur. Şiire hemen ulaşılmaz şiir bir evrim gibidir kainatın bir boşluğunun dolumudur
seyir ve hitaptır belki bir çok şey.


Şair dolu ozan yok , şiirci dolu şair yok diye dert yanabiliriz.

Şair günümüzde dert yanan , söylemeden duramayacağı bir düşüncesi, derdi, sıkıntısı, duygu yoğunluğu
nesli veya sahip çıktıkları sanatçı bir ruhtur.Her halukarda toplumdur ve milletin özü sözüdür.


Fikir gerilimi ’’yiyip kaderle ölen’’ ’’kederi’’ fikri hiç eder.Toplumun ruh ve fikir gerilimini anlatır aslında.
Tabirin meyli perdesini kapatmak.Kimi herkeste ortak olan sevgi gibi, özlem , mutluluk veya mutsuzluk gibi
duyguları satıra dökmekle yetiniyor.Hiç bir özellik ve kaide olmadan.Şiir bir değişmezliktir.Dil bir şifredir
dilinle anlatamadığın tek bir bedende iki alın gibidir oysa...



Emine Sezek Akbaş