sevgili devrim,
Çocukluk günlerimin pek anısı canlandı gözümde.Telşekkür ederim.Analatımınızdaki içtenliğe...
kelimeler (SÖZ de denebilir) yılların birikimidir.toplum o kelimeler kullanıldığı süre içinde çok değişik iklimlerin havasını,yüzlerce yıllındeğişik renk ve tonlarını katar.Özetle şiir en köklü kökü içinde çıktığı topluma bağlı biriicik sanattır.Buradan hareketlekullandığınız iki kelimeye -bu şiir özelinde-itirazım var.pocket(streç) ve kaos kelimeleri.bu kelimelerin yerine başka terimler kavramlar buluınamaz mı?

Teşekkürler can dostlarım;
Değerli yorumlarınız için çok ama çok teşekkür ederim

Sevgili Zeynep;
Deneyeceğim çünkü nesir ve deneme yazılarını yazmayı çok seviyorum eğer yazabilirsek...

Sevgili Aynur;
Ben her eleştiriyi ve önerinin ciddiyetini önemseyen biriyim ve ben çok teşekkür ederim önerileriniz için.

Sevgili Hatice;
Teşekkür ederim anlıyorum sizi ve şarkıyı dinleriz.
siz de kalbimizdesiniz.

En içten sevgilerimle...

yine de ben, herşeye rağmen; hüzünleri "yamalı bohça" gibi sırtınızda taşımanızı istemem... mesela şu sıra ne zaman yoksul hissetsem kendimi, yalnız....,yoncalodi dinliyorum...
"hıçkırmalısın"
en yeni şarkısı süper....
"siz"e ve bu satırları okuyan herkese şiddetle öneriyorum.
kalbimdesiniz :)

sevgılı yazar şiirinizin duzeldilmiş hali beni daha çok sardı.kalemınıze sağlık.her zaman ileriye,çalışmak kurtarır bizi,ciddiyetiniz için teşekkürler.

''Ve yamalı elbiseler gerçekten
Yakışıyordu şimdilerin
Pocket (streç) modasına
Benzer şeylerdi,''

:)

Babam soruyor; kızım paran yoksa vereyim de git kendine yeni pantolon al!:)))
''Baba buna ne kadar para verdim biliyor musun sen?'' cevabım:)))

Eskiler, çocukluğumuz..
Gerçi yamalı giyinmedim.. Şanslı çocuklardandım..
Lakin; beklemeyi bilirdik, paylaşmayı da. Çok çocuklu bir aileye mensubum.
Ne bir oyuncağım olsun istedim, ne de yeni elbisem.
Herşeyim olduğundan değil!
Sevgi, paylaşım vardı.. Bir de sindirilmişlik.
Evin küçük kızı olmak çok güzeldi!
Hala da öyle:)))))
Hala birşeye özenmem madde olarak..

Çocuklukta yitmek ise...
Hiç çıkmadım sanırım oradan..:)

Yazılarınızı beğeni ile izliyorum.. Yazıya çevrilse daha başarılı olacak, güzel bir konu yakalanmış. Deneyin derim..

Sevgimle kalın..

\ve çamurdan çok oyuncak*
\\o zaman hep elektronık\
\*ve kendimizi birden bir\
gereksizler miş gibi geldi
annemizde kaç anne var ki...
o anki çocukluk günlerimizden
daha düzgün ifade3 edilemezlermiydi.sanki bir eksiklik var gibi duygu tam verilememiş yarım bır seyler var.