Acımasızca
Her denge...
Her dengesizlik...
Her düzen...
Her bozukluk benim!
Döküldüğü gibi ben...
Evet cümle düşüklüklerimle ya da manasız şekilde konudan konuya atlamalarımla, hiç düzeltilmeden yazdıklarımla "Ve" yazdıklarımdan yansıyan... Kim mi?
Benden başkası değil yansıyan . Evet elbette hatadır , çoktur yaptığım yazdığımdaki hatalarım. Belki de hayatımda yaptığım hatalarımdır yazdıklarıma yansıyan. Ama ben kendime olanı kendime yaptığım yarattığım hatayı bilirim. Bildiğimi de kendime bilirim. Kendimle çeliştiğim , kendime eleştirdiğim , kendime kızdığım yerlerim vardır elbet . İşte tam da bunlar yanlışken, hayatımdaki eğriler varken , yazarken de eğri yazmam , yanlış ,hata ,eksik yazmam kadar doğal ne olabilirdi? Ben kendimle kendi yanlışlarımla yaşadığım hayatımı yazarken yanlışlarımı kendi yanlışlarımı yazıyorum.
Başkasındaki benimle ilgili değildir . Benim kendime yazdıklarım , benim bana dediklerim , benimle kendime konuştuklarım, kendimedir. Başkasına bakmıyorum , bakamıyorum ki ! Başkasındaki hataları göremiyorum. Kendime çok acımasızım. Başkasına gelince delik deşik edercesine eleştiri yapamıyorum. Başkaları herhalde hiç acı çekmemiş , hata yapmamış sanki. Ben kendimle savaşıyorum.
Ahhh birazcık kendime affedebilme yetkisi versem. Kendimi affedici , kendini affedici ilan edebilsem belki hayat daha güzel olacaktı ve kendime daha acımasız olacaktım .
Arzzuuu
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.