Tek bir harften ibarettir insan.Binbir kelime ile anlatılamazken nasıl olurda tek harfe sığar insan dersiniz,ama insan düz bir çizgiden ibarettir aslında. Bazen sadece I harfi oluverir dümdüz, dimdik duruverir zorlukların karşısında. Sadece bu duruş etrafına öyle gözükmek içindir. Ama içerisinde bolca kıvrımları olan S harfidir. O kıvrımlarda kendini bulmaya çalışır. Dışarıdan bakıldığında ne kadar al açık gözüksede içindeki yaşamı karmaşık bir haldedir. Insan neden içinde yaşadıklarını dışarıya vurmaz bilinmez. Bazen çok güçlü olduğunu yansıtır. Ama içeride en aciz kendisidir. Bu yuzden bocalar yıkılır onu bile göstermez. Sanki tamamen yıkıntılar arasında kalacak gibi saklar kendini. Sadece g harfi ile manevralarını gösterirken ğ harfini es geçer. Ğ harfinin üzerindeki çizgiyi belki de hayatındaki baskı gibi görür belkide. Halbuki kendini kaptırmadan yaşasa hayatın bütün harflerini belki daha çok anlam katacak tüm benliğine. Her harf zaten tek çizgi değil, binlerce noktadan oluşur ki. Işte insan diretir benliğini bencilce yaşamaya tek bir harfle tek bir düz çizgi ile gidecekmişçesine. "A"dan "Z"ye her gün hatta her saniye değişen bir harf oluverir insan. Karmaşık duygularında yada tam tersi durgun anlarında hangi harf oluverir bilinmez ama hangisi olursa olsun onunla tamamlandığını hisseder. Bir-çok vasifla adlandırdı o harflerini. Adlandırılacak Bulunmayacak, Cezb edecek ama çatışarak, Destursuz ama Efendi olacak. Gezgin misali Hayat bulacak,Işığın tam merkezinde İstemsizce bulunmayacak mesela.
Ama nedense insan Harfleri Mutsuzlukla, Nefretle, Olumsuzlukla, Ölümün Pervasızlığı ile Rahatsız düşüncelerle Savunmasız bir şekilde, Tarifsiz hatta ve hatta Üzüntülü hüzün dolu Vazifeler edinir kendine Zamana sığdırmaya gücünün yetmeyeceğini bile bile yapar bunu insan. Tüm harflere yüklediği anlam kadar yaşar insan ötesine geçemez. Her yüklediği anlam ile şekillenir hayatı o yüzden ki olumlu olmalı tariflerimiz. Tek harf-i can bilmeli ve onu cana katmali insan.
~İP€K KA£KAN~