KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ADRESSİZ KİMLİKSİZ NOTLAR
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
(bir sokak çocuğunun yazılmamış mektubu)
Anneme,
Buğulu cam arkasında değilim bu gece de. Anne, ben yine iliklerime kadar güz, iliklerime kadar kışım. Tüten bacaları izlerim bu saatlerde, neden dersin? Bir evi özlerim en dibine kadar vurmuş imkânsızlıklarımla. Üstüme üstüme gelirken duvarlar, şimdi dışındayım işte odamın. Kim yatıyor şimdi yatağımda, en sevdiğim ayakkabılarımı alamamıştım yanıma. Hatırladığım üzerine son kez çorba döktüğüm kazağımı atmıştım kirli sepetine, bu kirlilik sığabilir mi içime sence?
Elim kirli, yüzüm kirli; düşlerim düşlerdeki sevişmelerim… Gözlerimin içi ve nihayet içim…
Tırnaklarımı kesmiyorum artık, hayat törpülüyor galiba, hiç uzamadılar nedense. Bazen renkleri değişiyor, mor bir el sallıyorum deniz aşırı memleketlere...
Ellerimden neden utanıyorum anne…
Yazı yazmayı unutmadım, merak etme. Arasıra bitmeye yüz tutmuş kalemler buluyorum oradan buradan: yarım kalıyor her bir mektubum. Bitmiyor hikâyem, suçlu kalemler mi dersin?
Mandalina kokan kış geceleri tütüyor burnumda. Kabuğunu yüzüne sıktığım kardeşim hala kızdırıyor mu seni?
Çok uzunmuş yollar biliyor musun? Git git bitmiyor anlayacağın. Nerde başlamıştı yolculuğum unuttum; bu yüzden evin yolunu da bulamıyorum. Geceyi tanıyorum en çok, başka zaman yok benim için artık. Bir de parklar kalabalıklaşınca bayram geldi diyorum içimden. Üstüme başıma bakıyorum, hepten eksik kalıyorum. Eskiden hiç olmazsa ayakkabılarım yenilenirdi bayramın birinde öbüründe elbisem. İki bayram arası tepeden tırnağa yenilenemesem de, ümitlerim vardı renkli pabuçlara dair.
Yaz kış aynı artık; her daim hüznün üşüttüğü bedenimi gizleyen derime yapışmış kılık kıyafet.
Anlamıyorum yüzüme bakan yüzler acıyor mu bana yoksa yaşamadıkları pişmanlıkların izi miyim ben onlar için? Yüzüm her zaman aynı ifadeye boğuluyor: biraz kin biraz nefret biraz da şefkat kaçağı… Gittikçe babama benziyorum, çatık kaşlarımla… Gittikçe babama benziyorum pişmanlıklarımla… Gittikçe babama benziyorum vazgeçişlerimle…
Gece olunca da seni andırıyor ateşe sığınışım. Gittikçe seni andırıyorum vazgeçişimle… Gittikçe seni andırıyor yüzüm dirençsizliğimle…
Tek sobalı evin güneş görmeyen odasından beter sokaklar… Kemik gelişimine elverişsiz sokaklar. Büyümeyi unutuyor insan… Büyüyemeden yaşlanıyor… Bu soğuk içime işledi…
O kadar üşümüyorum merak etme annem,
Çok soğudu mu hava iç içe giriyoruz bildiğin gibi değil... Eğlenebiliyoruz... En zoru ateş yakmak nedense… Tüm ıssızlığımız meydana çıkıyor o zaman. Koca bir şehir çıplaklığımızı izliyor sanki bu yüzden ateşten kaçıyor, karanlığa sığınıyoruz ve zamanla hepimiz birbirimize benziyoruz.
Kalem bitiyor yine annem, üşendiğimden ya da ellerimin üşüdüğünden sanma, yarım kalırsa mektubum yine ekmek almayı unutmuşum gibi kızma...
Seni çok ama çok özle...
YORUMLAR
şiirizi'inde gördüm yazının 2. sini. Ki nasıl mahçubum şiire dalmış giderken bunca ay arada yazıları kaçrıdım diye.
Affedersin bilirim, basarsın yine yüreğine.
Mükemmel bir hakimiyet...
Güç.
karşında, yazdığımdan utanıyorum, hadsizlik diye.
"Büyüyemeden yaşlanıyor"
sarsıcı.
sevgimle, hep.
BULUTLAR ADAM ÖLDÜRMESİN
Analardır adam eden adamı
aydınlıklardır önümüzde gider.
Sizi de bir ana doğurmadı mı?
Analara kıymayın efendiler.
Bulutlar adam öldürmesin.
...
Koşuyor altı yaşında bir oğlan,
uçurtması geçiyor ağaçlardan,
siz de böyle koşmuştunuz bir zaman.
Çocuklara kıymayın efendiler.
Bulutlar adam öldürmesin.
nazım hikmet ran
karya tarafından 2/12/2007 4:09:15 PM zamanında düzenlenmiştir.
karya tarafından 2/12/2007 4:10:15 PM zamanında düzenlenmiştir.
Yazıyı okudum, tebrik etmekte geç kalmışım...
Şansıma, yazıya yakın bir haber izledim aynı gün. Haberde -çocuk esirgeme kurumu idi galiba mekan-
kadının birisi bir temiz dövüyordu çocukları.
Buraya kadar belki alışılmış çirkin sahne düşündüm.
Ama görüntüleri izlerken, dayak yiyen, veya dayak atıldığına hayret eden çocuğun dilinden düşmeyen kelime neydi? siz duydunuz mu arkadaşlar?
- Anne?
Kadın vurdukça çocuk "anne" diyordu kadına...
Kullanımı yanlış olacak kelimenin biliyorum, ama böyle "yazık" bir kadına bile "anne" demek zorunda kalan çocuk...
Görüntüler etkiledi belki, ama yazı acıttı...
Tebrik ederim karya, güzel bir çizgin var,
Hep doğru kalması dileğiyle...
Çok çok tebrik ederim...
Bir gün inanıyorumki, burada yorum yazan insanlar gibi, imza günlerinde de karşında insanlar olacak, kitabını imzalaman için.
offf off sen neler yazmışsın, ya da
"siz neler yazmışsınız"
bu kadar yalın, bu kadar gerçek.
ve bu kadar buram buram.
Cokkkk cokkkk cokkk tebrik ederim.
Sevgili Karya,
Gözlemlerinizi bu denli hissederek yazabilme gücünüzden dolayı kutluyorum sizi.
Sevgilerimle,
Hüzünlü Meleğim..
Tebrikler..
Sevgimdesin..
18'liğim;))
tebrik..saygı..muhabbet..başarı..yüreğine sağlık..
günün yazısını ve yazarını kutlarım
Okudum ve çok etkilendim.Gerçekten çok güzeldi,kutlarım....
Yazıların çok güzel ben okuyorum işte sonra kutluyorum.
Ben de hüzünlü melek demek istiyorum sana müsadenle:)
karya yüregine saglık,derinden bir ah cektirdin bana
MANDALİNA KOKAN KIŞ GECELERİ TÜTÜYOR BURNUMDA..
bir an gecmişi düşündüm de soba başındaki sohbetleri derin bir hüzün kapladı yüregimi.....
HAYAT TORPÜLÜYOR İNSANI NASILSA,...
YÜREGİNE SAĞLIK
SEVGİLERİMLE MUTLU KAL:)
Anneme...
karya...
yazılabilecek en güzel mektubu yazmış kalem...
keşiflerime aralıksız devam ediyorum...
sevgimlesin...tüm puanlarım senin ki aslında yetersizdir ne yakıştırılsa...
be
ğen
dim:)))
hemde çokkk...
kucak dolusu sevgimle canım...
Tırnaklarımı kesmiyorum artık, hayat törpülüyor galiba, hiç uzamadılar nedense. Bazen renkleri değişiyor, mor bir el sallıyorum deniz aşırı memleketlere...
Ellerimden neden utanıyorum anne…
Etkileyici bir yazıydı. Hala büyüsündeyim...
sevgiler...
<mavi uçurtma>
"Koca bir şehir çıplaklığımızı izliyor sanki bu yüzden ateşten kaçıyor, karanlığa sığınıyoruz ve zamanla hepimiz birbirimize benziyoruz. "
Tebrikler...
''Kalem bitiyor yine annem, üşendiğimden ya da ellerimin üşüdüğünden sanma, yarım kalırsa mektubum yine ekmek almayı unutmuşum gibi kızma...
Seni çok ama çok özle... ''
kalem bitiyor!!
Hüzünlü Meleğim.
Noktayı koymuşsun.
Lakin yazıda ki ilk cümlenin ilk noktası.
Devamını okumak için sabırsızlanıyorum..
Ki ulaşmak için her yolu denerim bil:)))
Sevgimdesin..
18'liğim;)
karya okuyamıyorum ne kadar acı bu ve nasıl ifade buldu bunca acı bir kara kalemde...sevgilerimle..
