Bizim bir katırımız vardı hikayesi metinde yazılı olduğu gibidir,i yi bir yük hayvanıydı ama huysuzdu. Ağabey den başkası yaklaşamazdı Modern deyimiyle iyi kankaydılar. Önden gideni kapar arkadan gideni teperdi. Anam ona soysuz d

• 9 Mart 2019 Cumartesi 16:10:09

Günümüzde çokça kullanılan K a n k a l ı k kelimsinibana anımsattığıbir anıdır.

Bizim bir katırımız vardı
Huysuzdu önden gideni kapar
Arkada gideni kapardı
Anam ona soysuz derdi.

Bizim bir eşeğimiz bir atımız bir de katırımız vardı.
Eşek yani merkep günlük bir nevi ayak işlerinde
At bir köye bir düğüne gidilirken süslenir eğeri
gemi üzengisi silinir, parlatılır bir nevi süs saltanat
cakalıktı,, öyle ki ilçeye gidilirken arkasına çifte
gözlü halı dokuma heybe atılır sadece binilecek..
Zavallı merkep yanında götürülür alışverişte
taşınacakları taşımak onun göreviydi.
Katıra gelince ağır işler de onundu.
Örneğin tuzlaya tuza gidilecekse çulu palası çuvalları
hazırlanır sırtına atılır üstüne de binilir…
Ekin mi ( biçilmiş sap) yonca mı değirmene
un üğütmeye mi gidilecek... Arpası artırılarak azıklık
arpası da alınarak yola çıkılır… Hasılı görülecek taşınacak
ağır yük işleri onun göreviydi.
İyi hoş da huysuzdu. Önden yaklaşana saldırır it gibi kapar,
Hele arkadan yanaşmak ne mümkün çifte üstüne çifteyle
çok yaman teperdi. Bir gün anam önüne saman felan bırakacak
olmuş ağzını üst dudağını yukarı doğru germiş bıçak gibi,
dahra gibi dişleriyle az kalsın anacığımı kapacakmış..
Anam bunun üzerine; ‘soysuz,ne ola soysuz !’ derdi hep.
Ağabeyimden başkası yanına yanaşamazdı.
Eee! Ne de olsa onun elinden arpayla besleniyor…
Olsundu, ne yapalım, işlerimizin hatırı için katlanıyorduk.
Böyle devam ederken bahara doğru arpa iyice azalınca
abim arpasını kısmak zorunda kalmış.
Arpası kısılınca, bolca arpaya alışkın olan hayvanın huysuzluğu
artmış, yıllarca yardımlaşarak, hatta tımarına varıncaya
kadar her türlü bakımını yapan adamın tüm bu iyiliklerini
bir kenara bırakıp abime de saldırmaya başlamasın mı…
.
Çıkara dayalı Hiçbir k a n k a l ı k sonuna kadar sürmemiştir.
Arpası kısılınca katır,
katır kapmaya tepmeye başlayınca
çalıştıramadığı için k a n k a l ı k bozulmuş...
Böylece yılların iki k a n k a n ı n araları açılmış,
gittikçe çekilmez hal almıştı ağam onun olası
şerrinden kurtulmak için olacak ki satmaya karar verdi

Dağdan demir, krom mad e ni taşımaya üç dört ay dayanabilmiş…
Gücü kesilince bir kenara bırakılmış…

Bir kaç gün de öyle direnmiş ise de mırt olmuş.
( Murdara öldü değil mırt denir bizim oralarda)
Haberi alınca yine de üzüldük. Çünkü çok emeği vardı..
Güçlü zamanında ahır ona dardı…
İşte böylesi bir katırımız vardı..

Not Kanka kelimesinin anımsattığı bir anıdır