KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Hayal Sandığımın Kilidini Kaybettim
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Kar yağıyor ara ara, soğuk dışarısı… İçimde ürperti, dinlemiyor neymiş yaşadığım yaşı. Sokaklar boş, arabalar yavaş! Hayat durmaya yakın, meltem esintisi hayalim akın akın, ısıtıyor içimi! Bu hayatımda kaçıncı tekrar, tipisi olur nakarat… Hep benzer olunca, tat vermiyor ne yersem yiyeyim bayat! Değişmeliyim diyorum dilimden, lakin hareket kabiliyetim o kadar az ki, sanki yere mıhlanmış tank gibiyim…
Değişmek, alışkanlıklarımdan vazgeçmek… Sanki yemeğime gizlice atılmış zehir gibi acı, düşünmesi organlarıma yapıyor baskı ve sancı! Etmem gerekiyor hareket, hem de tavşan misali… Avcı vurdu vuracak, var belki ileride tuzak! Yaşamak için kurusa ne olur dudak… Tavşan koşuyor ama ben duruyorum. Tembel ciğerlerimle soluyorum. Tavşan düşünmüyor ölümü yahut her an var nihayet, lakin koşuyor, kendini, verilen fıtratını sergiliyor. Bense yaşamak için, ölmemek için bir şeyler yapmalıyım diyorum. Ben verilen zengin fıtratıma yabancıyım. Hep uç yaşıyorum, ya çok yiyorum hızla kilo alıyorum sonra da hiçbir şey yemiyor diyet yapıyorum. Bunun arasında yaşamak, fıtratıma uygun tercih yapmak bana uymuyor!
Kar öyle hızla yağıyor ki, saçlarım, kaşlarım apak… Sanki demire dönmüş ağırlığı, buzul dağını taşıyorum. Birden yaşlanmışım gibi! Üşümeyim dediğim onca giyimim, yılların tecrübeleriyle denk gibi… Ne kadar öğrendiysem yaşamadığım için, üzerime yük olmuş, soğukta zor yürüyorum. Sağlıklı beslenseydim, üstümde bu kadar yük olur muydu? Öğrendiğimi yaşasaydım beynimde bu kadar lüzumsuz bilgi rahatsız eder miydi? Fıtratıma uygun yaşamıyorum işte!
Öyle tipi var ki, kimseyi etrafımda göremiyorum. Her adımda bir duvarı deliyorum. Niçin bu havada dışarıdayım ki? Neyi görmek istedim ki? Aradığım neydi ki? Her şeyin birbirine karıştığı hayatımı çözecek miydi ki bu gidişim. Doğa istediğini yapıyor ama ben direniyorum. Doğal olamıyorum.
Kimseye güvenemiyorum…
Ön yargıdan kurtulamıyorum…
Kendimi doğadan yansıyan aynaya bakıp, kontrol edemiyorum.
Ben aksine bir başkasını köle edip ondan hizmet beklemekle, makyaj yapıp gençleştim gibi teselli bulmakla, başkasının eserleriyle oyalanıyorum. Aradığım Alaettin’in Lambası, cadının sihirli değneği, evliyanın suda yürüyen hafifliği… Her yerimi rakamlar, kodlamalar sarmış sanal dünyamda… Başkasının seçtiği adaya oy vermekle vicdanım rahatlıyor, verdim oyumu kurtardım soyumu, der gibi… Okus pokus ne kadar kilo varsa eri git… Okus pokus ne kadar acı varsa silinip git beynimden! Unut varmış ölüm… Unut yaşamak zülüm. Biriktirdiğim paramı garanti görüyorum. Garantiyi arıyorum. Hatta cennetin tapusunu…
Kar yağıyor hala, yaşlılık dokunur tutunduğum dala… Değişmiyorum… Üşüyorum! Bilmediğim ve beklemediğim bir çukura düşüyorum. Çığ mı düştü ne!
Saffet Kuramaz
YORUMLAR
Hayat böyle işte sen hayallerine bile misafir getirmez iki kişilik kurarsın da zamansız yağan kar tüm düşlerini dondurur. Sen sevdaya dair neyin varsa dökersin de seveninin yüreğine, yüreksizin biri yüreğinde sevgiye dair, yaşama dair, güvene dair neyin varsa bitirir.
Oysa en sevdiğin mevsimdir kış. Yağan kar , sevdalının sıcak yüreği, ve minik kulübenin penceresi hariç tüm dünyanın güzellikleri ilgini bile çekmez yaşamın tek karesinde kalırsın.
Bir ömür böyle geçecek sanırsın sonsuza dek sürüüüp gidecektir bu rüya. Oysa insanoğlu çiğ süt emmiştir ve sen Allah'a sığınır beklersin. Son gülen sensin emin ol.
Öncelikle özür dilerim, birden kendimi kaptırıp dökülüverdim . Zaman insana seçkilerinde daha titiz davranmayı da öğretiyor ve her sevgi böyle sona gebe değildir inşallah. Kaleminiz güzelliklere dökülsün inşallah.
saf şiir
Kimseye güvenemiyorum…
Güvendiğimiz de olmuyor değil hani gelin görün ki; kendimizden şüphe ediyoruz bu sefer.
Ve doğal olmak: İşte başımı hep derde soktuğum, sayın hocam.
İçimden geleni ne zaman yapsam ve söylesem başıma gelmeyen kalmıyor bu sefer; insanlar, sessizsin diyor bana ya da sır küpüsün ne zamanki içime atsam her şeyi.
Uyumsuz olmak hayata aslında rol yapamamaktan ibaret.
Gibi davranmak aslında kendimize ihanet yine de yine de kendimizi korumak adına içimizi d/ağlayacağız ve tek kelime de etmeyeceğiz.
Ön yargıdan kurtulamayan bizler değiliz aslında: bizim dışımızda neredeyse herkes.
Saplanıp kalmışlar bir kez ve akıllarınca biziz saplanıp kalan.
YAŞASIN İYİ NİYET.
YAŞASIN SEVGİ.
Yanıldığım her karede biliyorum ki kendimi aldatıyorum iyi de haricimizde birilerine inanmak bir suç olmamalı.
Allah var gam yok.
İnsanlar var ve hüzün çok sırnaşık.
Ve susuyorum derken seçkiyi alkışlıyorum ve kaleminizi de.
Selam ve dua ile değerli hocam.
