Öğle yemegi,ziyaretçi saati,akşam yemegi..nöbetçi.
Hemşire hanımların akşam servisleri talebinize göre serum ilaç,nabız,ısı işlemleri ki tüm bunlar yatsı namazına kadar bitmiş oluyor.
Hemşire gece bişey olursa ararsınız der kapıyı çeker gider.
İşte şimdi artık acı ve agrılarınla baş başa kalmışsınızdır.Odanızda başka hastalar varsa onların acı ve agrılarına da katılır en azından katlanırsınız.
Odanızda yalnızsanız hastalıgınıza acı ve agrılarınıza yaşınıza ve moralinize göre ya ölümü düşünürsünüz yada yarınları.Hayatınız bir film şeridi gibi gözlerinizin önünden akar gider.
Tüm sırlarınızı ortaya koyar Allahtan af,Allahtan magfiret dilemeye başlarsınız.
Çocuklugunuzdan başlar hayat filmi.Ananız,sevgileri okşamaları..çocukluk oyunları,arkadaşlarınız..okul döneminiz..okul arkadaşlarınız,ilk kız arkadaşınız,dövüşleriniz,kavgalarınız,günahlarınız sevaplarınız..herşey herşey gözünüzün önünde bir film şeridi gibi akar gider..uyku tutmaz kalkar dolaşırsınız odanızın içinde..Olmazsa koridora çıkar konuşacak birini arar olursunuz.Nöbetçi hemşirelerden biriyle karşılaşırsınız..o sorar hayrola ağrınız acınız mı var.?Bir isteginiz varsa söylersiniz..OLur veya olmaz..yatagına dön der ikaz eder..yatagınıza döner,yorganınızı başınıza çeker uyumaya çalışırsınız.
Sabah servis sesleri gelmeye başlar.Sabah hemşire kontrolleri başlar,tabela dosyasındaki talimatlara göre iğneniz,ilaçlarınız kontrolünüz yapılır.Bu kez o gün gelebilecek ziyaretçileri düşünürsünüz.Servis doktorunuz yanındaki asistanlarıyla gelirler,Gerekli kontrolleri yapar,tabela dosyanıza notlar düşer yanlarındaki baş hemşireye talimatlar verir giderler.İşte böyle böyle Ankara devlet demiryolları hastanesi,bel ağrısı fizik tedavisinde 3.haftasında körfez büyük depremini de gece hastanede yaşamış oluyordum.
o gün sabahtan itibaren geçmiş telefonları gelmeye başlamıştı.
Unutamadıgım acısıylan tatlısıylan bir anı olarak yaşamış ve not almış bulunuyorum.
AĞUSTOS 1999 ANKARA