Doğduğunda minicik bir bebeksin. Bakıma muhtaç.Birileri bakar besler büyütür seni.Karşılığında bolca severler.Sende gülücükler atarsın neden sevildiğini bile bilmeden.Sonra biraz büyürsün ele avuca gelirsin.Küçücük bir yaramazlık yaptığında kulakların çekilir. Sana kimse açıklama yapmaz
Uslu dur derler ki sen yaramazlık yaptığının bilincinde bile değilsindir. Oyun çocuğusundur daha.Okul zamanın gelir ögretmen azarlar hiç bir sebep bulamazsın onca öğrencinin içinde neden sana kızıldığını bilemezsin. Özenerek defterine tahtadakileri yazarsın senin hoşuna gitmiştir koşarak gösterirsin öğretmene yine yüzünde bir tokat patlar.Düşünür düşünür bulamazsın yine nerede yanlış yaptığını.Hep sana öğretilen şey şu olmuştur.Önüne bak.Sağa sola bakma kimseyle ilgilenme sadece önüne bak.yıllar böyle geçer gider.Evinin yanında bir market açılır onu bile göremezsin. Yolda yürürken bir inşaat yapıldığını sadece tak tuk seslerinden anlarsın.Öyle ya önüne bakmalısın sen.
Trafikte bile önce sağa sonra sola sonra tekrar sağa bak diye öğütlerken birileri sen sadece önüne bakarsın. Yasaktır herşey kendi beynin sürekli başkaları tarafından yönetilir. Ses çıkarsan şiddet görürsün. Evlenirsin kocanın yasakları başlar.Önce kendi ailenden sonra arkadaşlarından işinden her şeyinden men eder seni. Ben varım der ben sana yeterim senin kimseye ihtiyacın yok der. Çalışır evine ekmeğini getirir karşılığında senden özgürlüğünü ister bir telefonda bir dost sesi bile yasaktır. İtirazların boşunadır.Altın kafeste yaşayan bir kuş olmuşsundur.yediğin önünde yemediğin arkanda inci mercan dolu bir hapishanede başında gardiyanla yaşarsın.hiç bir zaman kendin olmadan.

_Neptün*