- 1058 Okunma
- 9 Yorum
- 4 Beğeni
Annemm
-Bugün günlerden annem-
Merhaba gül kokulum...
Gidişinin üzerinden uzun yıllar geçtiği halde öyle taze ki acın, hiçbir hasret senin özlemin kadar yakmadı içimi.
Özlüyorum...
Çok özlüyorum çocukluğumdaki huzuru ve aynı duygularla bir daha hiç yaşayamadığım mutluluğu.
Babacığımın keman nağmeleri ile geçen ne mutlu gecelerimiz olurdu değil mi... Nasıl da aşk dolu bakardın babacığımın gözlerine, hele de şarkının sonuna senin ismini ekledimi pırıl pırıl olurdu gözlerin, al al olan yanaklarına bakar da muzipce gülümserdim.
Bilirdim, sen hepimizi büyük bir aşkla severdin.
Şimdi düşünüyorum da, o kadar kalabalık bir ailenin içinde hiç mi sorunların, sıkıntıların olmazdı.
Sen her zaman güleryüzlü ve mutluydun, bir kere bile şikayetini duymadım anne.
Evet..sen hep güçlüydün...En zor, en hasta anlarında bile belli etmez, sevdiklerinin üzülmesini istemezdin.
Bazen hüzünlü bir anını mı yakalardım ne, seni güldürmeye çalışırdım çokça,
sonunda pes eder kahkahalarla gülerdin sende... ’ sen var ya sennn, ölüyü diriltirsin ’ derdin bana...Yok be annem, keşke öyle bir yeteneğim olsa, seni diriltirdim ilk başta.
Sen ne mükemmel bir anneydin anne.
Keşke hiç büyümeseydim, hiçbir kucak seninki kadar sıcak değilmiş anne.
Biliyor musun, sana bu mektubu gurbetten yazıyorum, hani o gelin edip gözyaşları ile uğurladığın gurbetten.
Bilinmeze yola çıkalı ne kadar çok olmuş.
Ben ki; çıkmazların yolcusu...
Anne oldum, anneanne oldum ama, içimde bi yerlerde hala çocuğum.
Bilsen, öyle güçlü oluyorum ki çocuk yanımla, kendimi taşımayı başardım anne.
Sen bilmiyorsun, şimdilerde zaman öyle kötü, insanlar o kadar acımasız ki!...
Birbirinin kuyusunu kazan
Yoksulun bir lokma ekmeğine gözünü dikenler var
Bencilliği, hırsı adamlık sayıp
Vatanını, milletini hiçe sayanlar var
Dostça bir selamı esirgeyip
Hatır sormaktan aciz insanlar var
Dünya nimetlerine tapıp
Kefenin cebi olmadığını bilmeyenler var
....saymakla bitmez ki...
Anlayacağın, çarkı, düzeni bozuldu dünyanın, iyi ki bu kara günleri görmüyorsunuz demek geçti içimden...
Bugünlük bu kadar gül kokulum...Babacığımı da, seni de çok çok öpüyorum.
Makberiniz aydın, mekanınız cennet olsun canlarım...
Nurten Işılak
YORUMLAR
Allah rahmet eylesin, mekanları cennet olsun inşaallah.
O kadar duygulu ki yazı. Anne ve baba... yokluklarının yeri asla dolmaz ve bir ömür özlenmeye devam ederler. Böyle yazılara ise yorumla bile dokunmaya çekiniyor insan aslında yani en azından benim için böyle bu. Ne yazılabilir ki, ya da hangi kelimeler karşıdakinin özlem yarasına iyi gelebilir
Senin gibi kalbi güzelliklerle ve sevgiyle dolu bir evlat yetiştirmişler. Bu bile anne ve babanın nasıl güzel insanlar olduğunu gayet iyi gösteriyor.
Ve içimizdeki çocuklar...Bizden asla gitmelerine izin vermediğimiz ve hiç kıyamadığımız o çocuklar. Belki de biz kadınların sağlam ve güçlü olmasında en büyük rol onların.
Çok güzel bir yazıydı. İçten, samimi ve sıcacık.
Canımsın...
Sevgiyle ve güzellikler ile kal bir ömür
Canına can katanlarla, sevdiklerinle beraber
Duygulandım çok.
Hem iç dökümü hem şikayet mektubu olmuş anneye sesleniş
Anne deyince akan sular durur benim için ve birçoğumuz için
Annem, anne babasının ölümünü tarif ederken;
Babam bir kanadımı annem de diğer kanadımı alıp götürdü giderken der
Bu yazı da öyleydi işte kanatsız bir kuş, uçmak için çırpınan
Güne gelmeli ki anne babasını sonsuzluğa uğurlayanların
duygularına tercüman gibi satırlar
Bu vesileyle anne ve babanıza;
Allahtan rahmet diliyorum mekanları cennet olsun
Sağlıkla ve sevgiyle kalın....
Anne ve babanın boşluğunu kimse kapatamıyor.
Onlar bizim en büyük hazinemizdi. Onlarla zengindik biz. Verdikleri sevgi ve ilgi bir daha kimsenin veremeyeceği kadar çok ve karşılıksızdı. Gözleri ve sesleriyle ısıtırlardı içimizi. O nedenle belki de kışlar çok daha soğuk geçmesine rağmen hiç üşümedik. Sevgileriyle ısıtırlardı önce bizi.
Ama ne yazık ki sonsuzluk yok!.. Doğduğumuz gün ölmeye başlıyoruz aslında, yakınlarımızda kayıplar başladıkça ilk kez ölümle yüzleşiyoruz ama yine de 'bir gün ben de yaşar mıyım?' demek hiç aklımıza gelmiyor.
Yormak istemiyoruz, Sanki düşünmezsek olmayacakmış gibi.
İyi ki onları yad edecek anılarımız var, hafızamız unutursa fotoğraflarımız var.
Yüreğine sağlık Sevgili Arkadaşım. Ahirete göç eden bütün büyüklerimizin mekanı cennet olsun, ruhları huzurla uyusun inşallah.
her ne kadar büyürsek büyüyelim içimizdeki o çocuk ruhtan vazgeçemiyoruz
vazgeçmeyelim de hiç
çünkü o çocuk yitirdiklerini gökkuşağının renklerine boyayan masumiyet bence
umut dua rahleleriyle uzanırken
belki de en çok maviye
keşke anlıyorum demeyle geçseydi ağrılar
geçmiyor maalesef
her acı kendini ağırlıyor kalpten içte bir yerlerde
lakin biliyoruz, ölüm bir başlangıç aslında
ve vuslat denen birşey var dualar ardında
Rabbim tüm ölmüşlerimize rahmet eylesin
mekanları cennet olsun
dua ile