üç türlü insan mı var sizce de?.

• 8 Şubat 2019 Cuma 00:34:15

Sevgili arkadaşlar üç türlü insan mı var sizce de?...

1. Sinsi ve içten pazarlıklı, her ortama uyum sağlayan, rengini belli etmeyen, çıkarcı, yalaka ve menfaatperest. Bir damla çıkar gördüğünde, hemen o tarafa akar gider. Sinek gibidir, mide bulandırır. Hiçbir işe de yaramaz. Ortalığı karıştırmada üstüne yoktur. Provakatörlük onun uzmanlık alanıdır. Olayların bir şekilde görünmesini sağlar, insanları birbirine düşürür ve kenara çekilir. Bunlara virüs de diyebiliriz. Veya bulaşıcı hastalık mikrobu…
2. İkinci insan profili; birilerine yapışık, birilerinin arkasından ayrılmayan, sayısal olarak insan kalabalığı oluşturur ama, o kalabalığın içinde insan bulamazsınız. Siz varsanız, onlar da vardır. Siz yok olduğunuzda, onlar da yok olur. Sabun köpüğü gibi… Nasıl ki sabun köpüğünü her ne kadar avucunuza alsanız da, onu sıkamazsınız, sıkınca avucunuzda bir şey hissetmezseniz, o tiplerin yanınızda oluşu da bir açığı kapatmaz, bir yarayı sarmaz ve hiçbir şeyinizi onlarla halledemezsiniz. Ama; işin garip yanı, onların her hareketi mana taşır. Suskunlukları direniştir. Kenara çekilmeleri, bir volkanik patlamadır kendilerine göre. Ortalıkta volkanik patlama göremezsiniz ama, lavdan bahsettiğinizde, binlerce yıl önce yeryüzüne fışkırmış tüm kraterleri gözlerinizin önüne sererler. Bakarsınız ve kendinizi suçlarsınız, he ya, gerçekmiş, der utanırsınız belki de. Hâlbuki bu tür sessiz volkanik patlamaların sesi yüksek olur, bir anda tüm dünya duyar yansımalarını. Çünkü tabiatın en hiddetli halidir, en öfkeli halidir. Düşünebiliyor musunuz? , ülkenize düşman saldırısı oluyor, içinizden büyük bir kesim sessiz direnişte ve sokaklara, belli bölgelere siyah karanfiller koymakla, savaşı telin için sessiz protesto uyumalarında bulunuyorlar. Kamyon kamyon siyah karanfilleri ortalığa saçıyorlar ve şiirler yazıyorlar, ironi yapıyorlar. Veya bir takım nostaljik havalara giriyorlar. Düşman saldırdıkça, bunlar şiir yazıyorlar, saldırdıkça, denemeler, öyküler yazıyorlar. Bir araya toplanıp, düşmanı telin fısıldaşmalarında bulunuyorlar.. Bu da yetmiyor, düşmana karşı koyan, ülkesini, değerlerini savunmaya çalışanlar hakkında da kararlar alıyorlar. Olur a, şiir miyir yazarsa, sayfasına gitmeyelim, yorum yazmayalım, neden çünkü o, karşı tarafa savaş veriyor. Onunla muhatap oluyor yani… Vallahi yapalım, ezelim, suyunu çıkartalım, hatta kemiklerini kırsak daha iyi olur. O nasıl savaşır düşmanla? Öyle bir hal alır ki; düşman meydanı boş bulduğundan, artistik hareketlere başlar. Meydan boş ya… Bu cinler de; düşmanı çoktan unuttuklarından, düşmana karşı savaşanla savaşmaktadırlar. Bütün oklarını ona saplamaktadırlar. Aymazlığın bu kadarı çok mu dersiniz? Hayır daha değil, daha ne aymazlıklar göreceğiz. Şiirimi okumayacaklar mış, püf hadi ordan. Siz okusanız ne yazar, okumasanız ne yazar? Siz gidin sokaklara siyah karanfil saçın. Nostalji yapın. Benim sizinle işim olmaz.
3. Üçüncü tip insanlar da; idealleri uğruna yaşarlar. Toplumun büyük bir kesimi tarafından aptal, azgın olarak nitelendirilen bu kesim; vatanı için, milleti için ve hatta bir karış toprağı için canını seve seve verecek kesimdir. Ama; o kalın gözlüklüler nezdinde pek de sevilen tipler değillerdir. Sevilmedikleri için bu tipler üzerinde fazla durmak istemiyorum. Ben galiba bu üçüncü tiptenim. Herkes de kendisine bir bölüm seçsin (isteyen tabi) . Ben kendime 3 ncü bölümü layık görüyorum. Gerisi teferruat ve zaten umurumda da değil.