KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1452 Okunma
- 4 Yorum
- 4 Beğeni
Suskunluğun sesi
Yorgundu...Kızgındı ..Kırgındı...
Küskünlüğü bir kendineydi oysa
Kendi bile sebebini bilmiyordu yorgun muydu kızgın mıydı yoksa başka bişey mi ?
Minik ellerinde ne çok ızdırap avuçlamıştı yaşı küçüktü ama yükü yaşının beş katı büyük.
Gözlerinde ki renk değişikliği öfkeyi , korkuyu,hüznü , huzuru okuyabilirdi kederin alfabesini bile.
Saçları kısaydı ama ipek gibi yumuşaktı hayattın onu onca incitmesine rağmen.
Ara ara kabuğuna çekilir susmayı tercih ederdi hep. Yalnız kaldığında küçücük yüreği uçurumdan düşer gibiydi sessizliğin soğuğunda.
Yüreğini yakan ateşte ısıtabilir miydi minik ellerini..
Hayat yipratmisti belki de bu yüzdendi böyle zaman zaman içine kapanması.
Kimine göre normaldi kimine göre anormal bir durumdu.
Bu sessizliği çözülmeyi bekleyen ama çözümü olmayan denklem misali.
Onun yaşadığını sadece yaşayan biri anlayabilirdi...
Sahi neydi gözlerinde okunmayı bekleyen cümlelerin sırrı.
Öfke mi kızgınlık mı neydi içine biriktirdiği...
Vuslatı kelam
Kalemimi de kendimi bir süre dinlenmeye alıyorum
YORUMLAR
bazen yorulur insan
ve yoruldukça yaşadıklarından dinginleşir ruhu
kırgınlık değildir içindeki telaş belki
kırılmasına izin verdiği içindir bu öfke
hayat bazen ayrıntılarda gizlidir kuşum
ayrıntıyı ayırt edebilmek de herkesin harcı değil maalesef
kalp gözü meselesi
sevgimle hep
Vuslatı kelâm
ama küçük bedeninde yaşından büyük acıların ağırlığı olunca gözlere hüzün bedene yorgunluk coker evet bebegim
Kalp gozu ...
Sevgimle
Vuslatı kelâm
Saygimla abi
-Küçük yüreğine onca acı nasıl doğabilirdi... :( Ve nasıl özgür olabilirdi.
''Onun yaşadığını sadece yaşayan biri anlayabilirdi...''
Bu cümle ve sonrası
''Sahi neydi gözlerinde okunmayı bekleyen cümlelerin sırrı.''
Çok etkileyiciydi
Devamını aradı gözler takipteyim kaleminiz daim olsun başbaşka bir hissiyat aktarım gücü hissediyorum kaleminizden saygılarımla
Vuslatı kelâm
Kısa yazmayı tercih ediyorum açıkçası çünkü uzun yazılardan malum okuyucu okumaktan sıkıntı duyar düşünenlerdenim...
Cok tesekkur ederim samimi yorumunuz icin
Saygimla
Kırgınlıklar da yorar, sonra kırgınlıkların toplamı insanın içinde kendine öfke biriktirir, çünkü; attığımız adımların sonucunu yaşarız çoğu zaman... Sonra sadece kırgın yorgunluğa dönüşür, hayatın akışına teslim oluruz...
Kimi zaman da orantısız gücün altında eziliriz...
Karıncalar ve taşıdıkları yükler, nasıl da inanılmaz gelirdi bana çocukken... Hayatın kendisiymiş meğer... Büyüyünce öğrendim....
Sevgiler
-Sude Nur Haylazca- tarafından 2/7/2019 11:30:29 PM zamanında düzenlenmiştir.
Vuslatı kelâm
Sevgilerimle sevgili Sude...
