Hayatımız’da iki cümle güzel söz duymak duyurmak için günlerce uğraşırız. Kimimiz kibirli olur ağzından laf çıkmaz, kimimiz kırgın olur kelimeler sıralanmaz... Oysa yaşamın o kadar çok engeli var’ki; Kimi bedenen yorgun, kimi doğuştan yoksul, kimi hayata doygun, kimi insanlıktan yoksun, kimi kalpten yorgun, kimi derbeder, kimi neşe içinde dünyadan bi haber, kimi’de feryat figan içinde duyan yok... Keşkeyle gelip giden ömür, yarına kör bakmakla bitter’mi?? Bu sabah bir merhaba de sevdiğine..... Bir selam salan sılaya hasret koksun..... Dostların sevinsin, düşmanın üzülsün seni kaybettiğine..... Öyle bir nara at’ki sesin yüreklerde duyulsun.... Öyle güzel gül’ki, ağız dolusun taaaaa kalplere dokunsun.... Bir iyilikle başla hayata... Bu iyiliği bana değil, ona değil, buna değil... Kendine yap. Kendine yap’ki iyiliklerin çevrene yansısın.. Gülen gözlerinden herkes nasiplensin.. Sana uğrayan dost kalsın... Gülücüklerin yalanla değil yürekten olsun. , Günleriniz aydınlık olsun. ]