KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Katharsis
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Şu delirmiş dünyada mana alemi bir zerresiniz bana.
Varoluşu abartmanın kendisi yokluğunuzun başlangıcı. Kelimelerin imgeselliği, hallere yüklenen mana, gereksinim zemininden itilip his ormanına yerleşmiş dünya, hayatı bir maymuna indirgeyip içini boşaltmakta. Bir şeyin içerisinde(o şey her ne ise) insanı kendi çelişkileri üstünden yerebilmek epeyce zor bir olay, varlığın kendisi öz olarak bir nitelikten ibaretken.
Bir keyfiyet halinin inkârıyla, mana oluşturmaların havasının boşaltılması, nihayetli bir popülasyona hapsedildiğimizde ebediyeti yoklayarak bulmak, sevişmeyi değil ama kavgayı bir yaşam düsturu olarak her daim aklımızda tutmak, saf temas yerine işlevselliği istemek, “ben”i bir yere varabildiği ölçüde devam ettirebilmek, kendimizi denetim altına alma adına kendimize dair pek çok yanı manen öldürmeye çalışmak... Yine aynı “ben” tarafından. Yine aynı “yokluk” tarafından.
Mana ademi aşar, yok eder, kendisi için olması kaçınılmaz olana döndürür. Bunun için bir mananın bulunduğunun bahsedildiği her alanda, insan insana dair pek çok yanı öldürmeye başlar. Bu noktada derin bir nefes almak, gülümsemek ve gitmek ruhun püf noktasıdır. Anlamaya çalışmayacaksın tabağındaki yumurtayı, olumlama ve kendi eksikliğini iyileştirme adına.
Herhangi bir şeyi anlamaya çalışmak onun tarafından esir edilmek aslında. Yerleşmiş manaların ortaya serildiği her an bir başkasının ebediyetinin kafeslenmeye çalışılmasıdır ve bu kafes vasıtasıyla hakkaniyetini aramasıdır. Kendi gerçeği arayan, kendi gerçeğini bulacaktır. Bir başkasının gerçeğini arayan, varlığın sürekliliğinin inşası ya da yıkımı adına bir oyuna harç olacaktır. Ve bir oyunun olduğu yerde her zaman kurallar olacaktır.
YORUMLAR
Dünya değirmeninde öğütüle öğütüle öz oldum gözüm özüm bir oldu...
'Tragedyanın görevi uyandırdığı acıma ve korku duygularıyla ruhun tutkulardan arınmasını sağlamaktır'
Müthiş bir çözünme duygusu taşır.
Hayatımızda bırakalım giden şeyler gitsin.
İnsanoğlu doğayı taklit ederken
doğadaki vahşi hayvanlara özenir kendisine yüce yaratanın hayvandan farklı olarak akıl verdiğini her ne hikmetse unutur
aklını kullanmayan topluluklar ise yok olurlar veya köle olarak yaşarlar
edebiyatçılara felsefecilere psikologlara da böylesi zor aritmatikli bol bol yazılar yazmak düşer
saygılarımla
muslumbayram tarafından 2/6/2019 11:02:13 AM zamanında düzenlenmiştir.
Bakış açısı, bakış açısıdır Jir'im..
Benim algım oradan o sevişmeli cümleyi alsa mesela. Sonra sondaki tabaklı cümleden yumurtayı da çöpe gönderse ve o tabağa seni koysa nasıl olur ? Yaşamak için nedenlere ihtiyacımız varsa ben bugün seni kendi nedenim yaptım :))
Dengenin umurumda olmaması belki evren için bir şey ifade etmeyecek ama kendi yaşamım için bir neden durumuna geçeceğinden kelebek etkisinden söz edemez miyiz?
Ağlamak kadar sevişmenin de arınma olmadığını kim söyleyebilir ki ?
Sevgilerimle...
Bir oyunun içerisindeyiz. Bu oyunu sadeleştirmek adına ilk yapılabilecek şey içimize dönmek olabilir. Buradan başlamalıyız. Nöronlar çok kuvvetli hücrelerdir. Tekrarı olmayan bir yaşamda, insanın yapması gereken bir şeydir; nöronlar - elektrik enerjisi, yazılım - evren dili arasındaki ilişkiyi gözlemlemek.
Saygılarımla...
oedipus rex'te, oedipus'un babasını öldürdüğü yetmezmiş gibi üstüme annesiyle evlendiğini anladığını anda yaşadığı olaylar zinciri. anladığı an kafese girdiği anın yazınızdaki son durumun harcı
insanların etkileşimde bulunduğu olayların etkisiyle değişmesi
bir tür ruh dönüşümü, ne kadar başarılı olunur kısmı ayrı bir mevzu :)
kitabı yeni aldım henüz başlamadım bile okuyup sonra bir daha geleyim zira memlekette bu terime hakkıyla layık yönetici yok!!!
