Özgürlük Yalnızlık Değildi

• 2 Şubat 2019 Cumartesi 02:08:45

Macera istiyordu. Tek isteği bir adımını da kendi atabilmekti. Hayatını bir adımcık kendisine göre yaşamaktı. Hazırladı kendisini. Bir santim ileri gitse yeterdi. Her şeyden vazgeçebilirdi. Annesinden, babasından, kardeşinden, kız arkadaşından, kedilerinden. Yeter ki özgür hissetsin. Bir kerecik de olsa özgürüm diyebilsin.

Özgürlüğüne kavuştu. Ancak bedelleri oldu. Özlemleri arttı. Arkasına bakmadan çıktığı yolda önünü göremez oldu. Aklı arkasındaydı. Geride bıraktıklarındaydı. Pişmanlık boy göstermeye başlamış ancak görmezden gelmeliydi. Sırf savaşının hissini azaltmak için ne annesini aradı sordu ne babasını. Kardeşiyle dertleşmedi. Sevgilisinin sesini duymadı. Onlara yaklaşırsa kaybedeceğini biliyordu. Tüm özgürlük mücadelesinin boşa çıkacağını biliyordu. Tecrübeleri vardı. O kadar saf değildi.

Dünyası, yeni yuvası olmuştu artık. Eskisinden uzak pejmürde bir yaşam onu bekliyordu. Vurdumduymaz olacaktı. Kimseyi umursamayacaktı. Umursarsa kaybederdi. Kaybetmemeliydi. Kanıtlayacaktı ya kendisini. Eline aldığı hayatını bir silah edasıyla savuracaktı sağa sola. Pişman olmamaya çalışacaktı yaptıklarından.

Arada geri gelecek, yitirdiklerini görecekti. Aklından defalarca geçirecekti. “Hata mı ettim?” Kendisini pişmanlıklarla dolu eskilerden de atmaya çalışacaktı. Yeni pişmanlıklar doğacaktı. Bir iki gün umursayıp unutacaktı. Hayatını hissetmemeye başladığında anlayacaktı. Özgürlük yalnızlık değildi.