Altı ayı aşkın bir süre olmuş Bursaya taşınalı. İstanbulu ardımda bırakmak, İstanbulu ardında bırakmışların halinden anlamamı sağladı. Eni sonu yeniden döneceğim sanırım İstanbula. Çünkü İstanbuldan olmak, İstanbulda olmaktan zor imiş.

Bursada bulunduğum zamanları iyi değerlendirmeye, şehir kültürüne dair tanıklıklara erişmeye çalışıyorum. Gastronomik açıdan tıkandım galiba. Keşfine durulacak yeni lezzetlere erişemiyorum. Yer yön kavramım epeyce iyidir, kent merkezini gayet algıladım. Dışarlıktaki ören ve mesire yerlerinde sıra şimdi. Bursada olup Uludağı ziyaret etmemek olacak şey değil belki ya, bu ziyaret pek önceden yerine getirilmişti zaten.

Fakat dün gece, farklı bir yeniliğe kulaç attım. Dahil olduğum müzikal bir topluluk sayesinde, gezek kültürüyle rastlaştım. Gezeklik, bir Bursa kültürüymüş. Takriben 650 yıllık bir geçmişi varmış üstelik. Klasik türk müziği, ayrıca başka bazı müzik eserleri icra edilir, fıkra ve hikaye anlatımları yapılırmış gezek törenlerinde. Tören dedim, çünkü baştan sona ritüelleri var gezeklerin. Var dedim, çünkü bir gezek etkinliğini başından sonuna takip ettim.

Aslında erkek egemen bir yapısı var gezeklerin. Kadınlar şimdi şimdi katılmaya başlamış gezek dinletilerine. Belirlenen mekanlarda kadınların el mahsulü ikramlıklar, erkekler tarafından sunulurmuş eskiden. Tabi bolca müzik eşliğinde. Koro ve sazlar, bir şef tarafından yönetilmiyor. Buna rağmen genel manada bütünlük sağlanmıştı diye bilirim. Ses renkleri, seçilen eserler ve makamlar, Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürkün anılması, ahde vefa gösterilip müzik insanlarına atıflarda bulunulması da hoştu. Sanat sevicileri mi, yoksa sanat severler miydi onlar? Müziğe zararlı mı faydalı mıydılar? Neydi onları bir araya getiren? Kulaktan dolma bilgilerle gezekler hakkında düşünceler inşa etmek yerine, gittim canlı canlı izledim. Onlara dair yazılmış bir kitabın da varlığını öğrendim. Yapılacaklar listemde kitabın edinimi de bulunuyor artık.

İnsanın var olduğu her toplulukta görülmesi muhtemel sıkıntılı durumların yaşanabilmesi mümkün gezeklerde de. Haricen, gözüme batan bir şey de yok gibi sanki. Bursaya dair akılda kalıcı bu deneyimlemenin ardından, kadim kültürleri yaşayarak tanımanın huzuruna eriyorum. İçimin İstanbul kıvrımını da ovuşturarak...