El ve alem, bu alemin elem verici endişelendirici vahim bir sorunu ...
Bu el ve alemin tek vazifesi, tek emeli hatta yaşam enerjisini artıran ,Zan ve önyargı olgusu! Bu el-alem başkalarıyla oyalanmaktan kendini unutmuş heder olmuş..
Ve bu El-Alem adeta herkesin putu olmuş !
Bu herkes ise, hayatlarını el ve alem putuna göre yaşar olmuş !
El-Alem görsün !
El-Alem beğensin !
El-Alem duymasın ,görmesin !
El-Alem ne der !
El ve alem neler demez ki ! işine geleni der, aklına geleni der, gördüğü görmediği , duyduğu duymadığı her ne varsa derde der,
Derde dert ekler ,keyfine keyif eker ,
Bir değil ki , üç ekler / beş ekler
Ne derse desin bilmez ki kendine eder !
İşte böyle Mihman ,
Bu alemde , El-Alem ayrı bir alem !
Bu el-alemi kendi alemlerinde, kendi haline bırakmalı ...
Bırak Kendi eşiklerinde oyalana dursun..herkes !
Sen sen ol ,herkesleşme kendin ol,
Unutma; yolcusun sen yoluna ışık ol ,yola ram ol ama ; hiç bir zaman Ol’dum deme .
Tunay BULUT