CANO (Bölüm 1)

• 24 Ocak 2019 Perşembe 18:53:30

BÖLÜM ---1-- 18/05/2016

CANO

Bir zamanlar, Memo, askere gitmeden önce annesi kız bakıyor, oğlunu evlendirmek istiyordu. Araştırmalar sonunda köylerinde Cano’ya gözü ilişti.Henüz, onbeş onaltı yaşlarındaydı. Alımı, çalışması ve saygısı pek iyiydi. Güzelliğine gelince; gösterişli civelekti fakat, yanakları çilliydi . Durumu kocasıyla görüştükten sonra Memo’ya anlattılar. Memo,bir anda parladı. “Aney,sen ne disinn..!O,çilli çirkin Cano’yi mi bane layik görisin.Vallah almam tübe olsun..” Zakine ,aney,oğlunun bu tavrı karşısında ne edeceğini bilemedi. “Oğlim, çilli olduğina kanma; daha küçik,sonra o kader güzellenir ki, bi içim su gibin olir vallah hee..” Memo, hemen müdahale eder gibi..”Aneyyy vallah olmaz” deyip, kapıyı çarparak dışarıya çıktı.
O günden sonra, Cano konusu bir daha açılmadı. Memo,birkaç sene sonra askere gitti. Askerliğini bitirip geldikten sonra tam iki yıl olmuştu.Bir gün, köyde gezerken güzel bir kıza gözü takıldı. O,günden sonra o kız aklından çıkmaz oldu.Gecesi ,gündüzü hep onunlaydı. Onu düşünüyor, onun hayaliyle yaşıyordu.Benliğinde tuhaf hisler duyuyor,bir türlü aklından çıkaramıyordu.İçinden konuşmaya başlamıştı..”Vallah gara sakiz gibin yapişti, içime cazi..” diye hayıflandı. Köyde, deli danalar gibi dolaşıyor, onu görmeye çalışıyordu. Onu, görür görmez içinde bir alev yanıyor, bütün benliğini kablıyordu. İkide bir kendi kendine konuşuyor. Dudaklarından kelimeler istemese de dökülüyordu. “O ni boy, ni gözelik, he mide cilveli gavurin gızı..” diyerek söyleniyordu. “Vallah beni deli eyledi hee..Alma gibin gırmızı yanaklar, gızarmış almit hoşafı yarmasına benziyen dudakler, yoo canım, melil melil bakan o gara gözlere ni demeli bittim ben vallah..”
Sonunda dayanamadı.Anasının yanına vardı. Anası, kuzuları otlatıyor, bir yandan da Memo’nun halini düşünüyordu. Bu çocukta bir şeyler vardı. Askerden geldiğinden beri yerinde duramıyordu. İşlerini bir çırpıda bitirip köyün içine dalıyordu. Sanki; bir divane gibi geziyordu. “Bunin vardir bellediği, gim ola ki acep” dedi. Birden Memo’nun sesiyle ilkindi. “Aney, ni düşüniysin .? Hüma kuşin gibin dalmışsin de..” Zakine aney, içinden tam sırasıdır şimdi diye düşündü. “Vallah oğlim, ister inanisin ister inanmisin hepide seni, senin bu halini düşünirim hee” Memo, içinden acılmanın zamanıdır diye düşündü. Anasına yarı sarılarak; “Nis varmış ki ni, halimde aney”dedi. Aney sözüne devam etti . “Vallah oğlim, sagina solina bakmak yoktir.Bane bi temam söyleyecesin düşündüğin gız gimdir? “ Memo şaşırmıştı. Nereden biliyordu anası bir kıza yangın olduğunu…Hayret dedi içinden “Gız aney, ni bilisin gıza yangınımı”dedi Zakine aney,derin bir iç çekti. “Bak yavrim, aneyler her bi şeylerini bililer,hissedirler yavrilerinin. Gizliyemezsiiz..” Memo, hayretini gizliyemedi. “Aney,vallah doğri söylisin, bir gız vardır.Gim olduğini, gimin gızı olduğunida bilmirim. Vallah adını da bilmirim..Oni çok fena sevirim.” diyerek devam etti. Zakine aney “O golaydır. Vallah bane uzaktan gösterisin ,ben tanirim. Sonrada hemen babeyle gidik isterik hee temamdir.”Memo’nun içini bir sevinç kabladı ki sorma..Hemen atıldı. “Aney vallah temamdir.Hemen gidik hemi..”dedikten sonra bütün vücudu titremeye başladı heyecandan..
Cano, çeşmeye gidip gelirken kendini takip eden biri olduğunu anlamıştı. Bazen göz göze geliyorlardı. Bir gören olurda, adım çıkar diye çabucak uzaklaşıyordu. Sonraları ona da bir haller olmaya başlamıştı. Durup dururken düşüncelere dalıyor, anasının uyarmasıyla kendine geliyordu. Bir sabah kahvaltı için yumurta pişirecekti. Tereyağını tavaya koyduktan sonra ,tavayı saçırağın üzerine bıraktı. Yağ erirken öyle dalmıştı ki.. Yağ alev almış yanıyor baktığı halde görmüyordu. Anasının iteklemesiyle kendine geldi. “Gız Cano, delendin mi,ne düşinisin gara gara gimi düşinisin ?”
Utanmıştı ..Elini yüzünü ateş kapladı. Gimdi acep,bu deyyusin çocuği diye düşündü. Ogün çeşmede su dolduruyordu. O gencin yine kendini süzdüğünü gördü. Gözleri bir an çakıştı…Sanki şimşek çakmıştı da,alevi gönlüne akıvermişti. Benliğindeki yangın alevlendi. “ Gimdi bu yakışikli artis gibin.?.” diye düşündükçe sonunda buldu. “Vayyii gavurin döli, Huso eminin sidikli Memo’su…”dedi. Bulmuştu, onun kim olduğunu zamanında kendisine çilli deyip, çirkin deyip de beğenmeyen sidikli Memo’ydu..