Öğrencilerin 15 tatil dedikleri tatil bu yıl 18 Ocakta başlıyor. Öğretmeniyle, öğrencisiyle velisiyle beklenen bir tatildir bu. Ancak gerçek anlamıyla değerlendirildiği söylenemez. Çünkü bizde tatil anlayışı yanlıştır. Biz tatili tembellik olarak algılarız ve tatil bitiminde çalışmaktan soğumuş ama dinlenememiş bir insan ortaya çıkar.
Bu tatil kafası yorulan insanlara uygulanırken, nedendir bilinmez insanlar amiyane tabirle kalıplarını dinlendirirler. Sonuçta da dinlenmeye ihtiyacı olmayan hantal bir beden ve dinlenememiş bir kafayla bitiririz tatili.
İşin aslına bakarsanız tatil düşüncesi bana yabancıdır. Belki de tembellik anlamına gelmesi beni rahatsız ediyor. Gerçekten belki de bedenen çalışanlar için bir tatil gerekil ama bizim için farklı bir şeyler yapmalı. İşte bunu düşünerek özellikle öğrenciler için on beş tatili düşündüm, ne yapmalı diye.
Efendim başta da söylediğim gibi tatile asla tembellik diye bakmamalı. Hiçbir anlamı olmayan, şu çok geç saatlerde yatıp geç saat kalkmaya kesinlikle yönelinmemelidir. Bu, dimağı dinlendirmediği gibi tam eğitim yılının ortasında eğitimden kopmaya, soğumaya neden oluyor.
Özellikle kitap okuma tavsiye edilebilir. Çünkü çivi çiviyi söker hesabı dimağın da dinlenmesi ancak başka alanlarda çalıştırmakla mümkün olur. Eğer imkânlar el veriyorsa bir kış gezisi düşünülebilir. Hani kışın bile gezilebilecek yerler vardır. Mesela Konya’nın, Kastamonu’nun veya Bursa’nın Edirne’nin tarihi mekânları gezilebilir.
Belki tek başına yapılmasa bile toplu etkinlikler düzenlenebilir, kurslar, konferanslar tertip edilebilir. Böylece öğrenci hem eğitimden kopmaz, hem kafası dinlenir, hem de tatilden karlı çıkar.
Şimdi görür gibiyim; tatil bitmiş, öğrenciler okula dönmüş dersler başlamış ama çocuklar tatil bir hafta daha olsaydı, diyor. Tatil dönüşü ilk hafta derslere geç geliniyor, erken yatma alışkanlığı kazanılana kadar kafalar masada, gözler yatakta…
Ne yaparsanız yapın yeter ki tembellik yapmayın, yaptırmayın da. İyi tatiller.