GENÇLİĞİ OLDU MU BİLMİYORUM
Fedakarlıklarla geçti yaşamım.Vermenin zenginlik olduğuna inanarak.Küçücüktüm.Ellerim,ayaklarım,parmaklarım küçücüktü.Yüreğim büyük geliyordu bedenime.Büyümek isteği ile arasıra giydiğim,annemin topuklu ayakkabıları gibi...Yıllar sonra anlayacaktım ki,annem çocuktu.Bir şiirin güzel mısaralarında bulmuştum,annemin çocuk olduğu gerçeğini.Çocuk oyunlarımda annem hep çocuk kalacaktı.oyunlarım bitecekti,annem oyunlarımda kalacaktı.Evcilik oyunlarımın ideal modeli annem.
Niçin bu kadar fedakardı? Kendini oyunlara kaptırıp,dünyayı unutan çocukların özgürlüğünümü yaşıyordu.Yoksa henüz özgürlüğün anlamını bilmeyen,çocuklar misali,gerçekten mi özgürdü.Gençliği oldu mu bilmiyorum.Yaşlandığını farketmedi kimseler.Yorgun kalbini gülümseyişlerin ardına sakladı,sevdikleri için.
Fedakardı annem.Omuzlarıma ağır bir yük oturtacak denli,fedakar.Saçlarının topuzunu severdim.Pembe rujunu sürüp gittiği kabul günlerini severdim.Örgüsünü yanına almasını istemezdim.Yüreğim büyürdü,kelimeler küçük kalırdı.Annem,bir günüde kendin için yaşa kelimeleri boğum boğum olurdu,çocuk boğazımda.Büyümeyi,kocaman olmayı isterdim.Bir dev kadar kocaman.Alaadin-in lambasından çıkmak,annemi gerçekten yaşatmak için.Sadece bir kadın,bir anne olmadığını anlatmak için.Fedakarlıklarının omuzlarımdaki yükünü hafifletebilmek için.
Şimdi...yokluğu bir dönülmezlikte.Sesi,elleri,gözleri bir dönülmezlikte.Yemekleri,çeşitli renklerde ördüğü hırkaları.sildiği halılar,camlar,taşlar bir dönülmezlikte.Çocukları için olduğu kadar,insanca olan herşey için döktüğü gözyaşları dönüşmezlikte.Sevinçleri,umutları dönülmezlikte.
Fedakarlıklarla geçti ömrüm,annem gibi.Vermenin zenginlik olduğuna inanarak.Bir önemli farkla belki.Bir şairin ifadesinde anlamını bulan,bir büyük farkla,belki.((Öyllesine sürüldü ki yüreğim buzullarda,öğrendim ateş yakmasını su da...))
Tüm fedakarlıklar,tüm güzellikler adına...
i.
YORUMLAR
Anne, teafuzu en hoş kelime. Sıcacık bu dört harfli kelime içerisinde -sizin de degindiniz- bir çok özveri ve duyguyu barındırıyor. Bende anne üzerine epeyce yazdın, gün gelir bu sitede sizlerin okumanıza sunarım. Hep büyük keyif aldım anne yazılarından. Yureginize saglık
hüzünlendim...
aklıma bir yazarın " yüksek ökçeli topuklar " adlı romanı geldi annenden bahsederken...
anneler bir modeldir çocukları için...
benim de annem gitti...
anneler gidecek...
bizlerde gideceğiz elbet..
ama vefalı yürekler bırakarak, gitmek en güzeli...
senin yüreğinde olan vefa gibi...
sevgiyle lili...
yazıların benimkilerine benziyor.
hayatı buluyorsun içinde...
helal lili...
zekice tarafından 4/20/2007 5:24:47 PM zamanında düzenlenmiştir.
İçten,sade ve tabii ki anlamlı bir yazıydı. Hatta "annem bir çocuktu" diyerek ve yazıyı bu görüşü destekleyecek şekilde sürdürerek değişik bir bakış açısı yakalamışsınız.
Birde noktalama işaretlerinden sonra bir boşluk bırakırsanız,yazılarınızın daha da rahatladığını göreceksiniz...Hoşgörünüze sığınarak...
Saygı ve sevgiyle kalın...
"Şimdi...yokluğu bir dönülmezlikte.Sesi,elleri,gözleri bir dönülmezlikte.Yemekleri,çeşitli renklerde ördüğü hırkaları.sildiği halılar,camlar,taşlar bir dönülmezlikte.Çocukları için olduğu kadar,insanca olan herşey için döktüğü gözyaşları dönüşmezlikte.Sevinçleri,umutları dönülmezlikte."
ANNECE,KADINCA..."ANNEMSİ" DURUŞ VE HİSLER ANCAK BU KADAR SAMİMİ ANLATILIRDI
TEŞEKKÜRLER..