Üç liralık defter(sy15)

• 1 Ocak 2019 Salı 05:05:06

Etrafımı anlamak istediğimden dolayı anlamıyordum. İnsanlar, insan, sen, yani biz. Bunun bir sonu olmalı diyordum. Kafamı bir ay sonraki vefa borcuma takıyorsam, bırakında takıntılı biri olayım. Bırakta hayat bana güzel olmaya devam etsin. Konuyu dağıtmayalım, sen dağıtıyorsun ve toplamayı ikimizde bilmiyoruz. Bugün bu kadarız galiba, başka gelen yoksa oturumu açıyorum, başlayalım. Başlamak bitirmenin yarısı ise iki kere başlayınca bitirmiş mi oluruz. Saçma sorulardan bir tane daha işte, sen fazla yüz verme ona. Eskiden daha kalabalık olurduk. Yani bir kişiliği doğurup yetiştirmeden birini öldürüyorsun, daha hazır olmadan sınava sokuyorsun. Sana katil demedim, kimse sana katil demedi. Sakin olursan aslında ortada kimsenin bir kimseye bir şey diyebilecek kabiliyette olmadığını göreceksin. Bana engel olan başımı koparıp avuçlarımda tutmak isterdim. Boynumun üstündeki hayali gözlerle gözlerimin içine bakıp "şimdide ağrıda görelim" demek isterdim. Olay şu kadar basit, hayali gözler varsa, hayali baş ağrılarıda olacaktır. Bu bir intihat mektubu değil, zarfın içinde ikiye katlanmış, yatağın, komodinin, masanın, pencerenin, peteğin, terekliğin, tezgahın üstünde kenarında durmayacaktır. Yakışmaz zaten, zarfı al, katlamayı al, yine yakışıksız. Ortada intihar mektubu olmasa dahi olma fikri bile yakışıksız. Bu bir günlük, bu bir asla değil. Bir olması için bütün olması gerek biliyorum. Suç bana böyle öğretenlerde, asla! Suç her zaman benim bunu böyle yorumlamamda, suçlu arıyorsanız ben olurum. Jüpiterle ilgili bir zırvalık okudum; fazla hatırlamıyorum, fazla hatırlamadığım mevzulardan bahsetmek pek zevkli olmuyor. İnsanlar bilmedikleri şeylerle ilgili atıp tutma olayını abartır hep. Atarlar tutamazlar, attıkları uçup gidince daha şaşalı gözükür demek ki, kendilerinden eminler. İnan senin hiç bir şeyden emin olamadığın kadar kendilerinden eminler. Yine aynı şeyi yapıyordun, yine söylemek istemediklerini söylemek istemediğin için uzatıyordun, uzatıyordun. Hangi gübreden kullanıyorsun, çok iyi uzuyor, yetişemiyoruz, budayan yerlerimize ağrılar giriyor.
Ben hareketsiz bir öküz olmayı uygun gördüm diye kendime. Ben ve benim gibiler, hareketsizliği kendimize uygun görme lüksüne sahip olduğumuzu sanarak, dünya’ya kazandırıp kaybettirecekleri o kadar çok şey varken, bu lükse sahip olduklarını düşünüp birilerine teslim etmek bir şeyleri. Üzgünüm kadın, bu yazan her kimse samimi değil ama bir yerlerde ben samimiyim. Hiç yoktan bir kaç saniyeliğine, yani umarım. Birilerine senin duygularınla oynama fırsatı verdiğim, birilerine seni kullanma, birilerine sana dokunma, birilerine kendi menfaatleri uğruna senin dünyan oldukları konusunda seni inandırmalarına yada kandırmalarına izin verdiğim için üzgünüm. Bunu okuyamadığın için bencilliğimin seksen dokuzuncu yüzünü ve üzgünlüğümün seviyesini bilemeyeceksin, doksan oldu, doksan bir...