DÜŞÜMDE KALAN BOŞLUK

• 29 Aralık 2018 Cumartesi 22:16:21

DÜŞLERİMDE KALAN BOŞLUK
Çok değerli bir Ağabeyim vardı, bütün ömrü mücadele ile geçmişti. Dolu dolu ve renkliydi. İlerlemiş yaşına rağmen itidali elden bırakmıyordu. Onu mezara indirirken yüreğim titredi.
Nerede yanlış yaptık?
İsteyip de elde edemediklerimiz nelerdi?
Çoğu kez gerçeklerle değil de ham hayallerle uğraşıp durduk.
Zorluklar karşısında gereği gibi mücadele etmedik. Daha çok kolaycılığı tercih ettik.
Dünya bela cengelleriyle doluydu, birinden kurtulup öbürüne takıldık. Çok şükür başımıza önemli bir hadise gelmedi.
Kaç kez kırıldım.
Yenildim kaybettim.
Kaç kez düştüm, kalktım.
Bütün bu hengamelerin içinde, çalıştım çabaladım, okudum, meslek sahibi oldum. Mutlu bir yuva kurdum. Anama, kardeşlerime elimden geldiği kadar yardımcı olmaya çalıştım. Karşılaştığım herkesle, büyük, küçük demedim, iyi ilişkiler kurmaya çalıştım. Çocuklarımı istediğim gibi yetiştirdim. Onlarda beni utandırmadı.
Başarılı olduğum zamanlarda oldu. Her fırsatta günlük olayları, memleket meselelerini, politikayı takip ettim. Sosyal olayların içine girmekten büyük keyif aldım. Ordumuzun uğradığı haksızlık, hukuksuzluk karşısında sessiz çığlık eylemlerine aktif olarak katıldım. Hayatımın en önemli şeref mücadelesini verdik o kahramanlarla birlikte. Ve haklı çıktık çünkü emperyalizme karşı ölümü dahi göze almıştık.
Bu olaylar sonunda kendimize güvenimiz arttı. Cesur, milliyetçi, vatansever olmanın yanında tecrübe sahibi olduk.
Ağabeylerimizin düşüncelerinden, tecrübelerinden ziyadesiyle faydalandık, bundan dolayı onlara şükranlarımı arz ediyorum.
Allah’ın izniyle bundan sonraki yaşamımızda sağlıklı olduğumuz müddetçe yine vatanımız için ailemiz için mücadeleye devam edeceğiz.
O değerli ağabeyi toprağa verirken mezara baktım, insan kalbi kırmanın en büyük günahlardan biri olduğunu, mal mülk hesabı yapmanın ne kadar boş olduğunu daha iyi anladım.
Düşümde bir boşluk kalmıştı, orayı da o mezar başında doldurmuş oldum böylece!..
Yusuf Yılmaz