özlemek

• 24 Aralık 2018 Pazartesi 18:09:16

varken yokluğu, yokken de varlığı özlenilir özlenilesi olanın, bazen de özlemeyi özler insan,
özlemek aslında elimizdeyken kıymetini bilmediğimiz değerlerin, bunları kaybettikten sonra aklımızın başımıza gelmesi ama işin işten geçmesi durumudur, özle dur işin yoksa, ne geçer nede biter,

24 saat yetmez, 25. saattir özlemek,
dört mevsim sürmez, beşinci mevsimi yaşamak istemektir,
bugün değildir, dündür ve yarındır,
arada, yarıda, yarım kalan, boşluğa takılı zamandır özlemek,

babandır uzağa gitmiştir,
en sevdiğindir ölmüştür,
şarkıdır dinleyemezsin,
hasrettir uzaktır, uzaksındır,
geçmiştir geride kalmıştır,
çocukluğundur masum gülüşlerin,
hayallerindir gerçekleşmeyen,
’o’dur gelmiyordur, gidemiyorsundur,
zaman mekan kişi nesne ayrımı gözetmeksizin.
özlersin...

kurak topraklar gibi, insanlar da biribirine susarlar.
zaman geçer gelirler bir araya,
ve susuzluğu gidermek varken susmaya devam ederler,
susamak gibi işte, içmedikçe geçmez, önce biraz, sonra biraz daha, biraz daha, derken dayanılmaz olur, sarılmak gerekir, özlemi giderebilmek için, sarılıp kokusunu içine çekmek.
başka çaresi de yoktur, sarılıp kokusunu içine çekmek.

temizliği titizliği, takınmayı, takıştırmayı, takıntıyı arttırır, bakmışsın ayna karşısındasın, bakmışsın odan dağınık, bakmışsın öyle işte,

kavuşmanın güzelliğini yaşayabilmek için peşin ödediğin bedeldir,
özlem mi sevgiyi, sevgi mi özlemi doğurur ikilemi yaşatır,
herşey tamamsa bile bir şeyin mutlaka dışında kaldığı bir duygudur,

birde tersten bakalım, kişi özlediği olguyu değilde, o olguyla geçirdiği zamanlardaki kendine özlem duymaktır.
bir nevi kişisel egodur. öz’le yapılan bir eylem olduğu için tüm benliği sarar.

gel görki buna bile alışabiliyor insan.
zamanla şiddeti artması muhtemel özlem sürecinin, sıradanlaşmaya başladığı anlar da olur, belki de dünyanın en sıradışı duygusu sanılan his, bir anda rutine girebilir. olmaz değil ya, değişmeyen her olgunun başına gelmesi olası bir son bu. değişimin olmadığı özlemek bile sıradanlaşabilir.

bir merhaba demenin bir hoşçakal demek olduğunu bilmek olgunun yokluğunu varlığın iziyle süslemektir.,,