AİLE KÜLTÜRÜNDEN BİR KESİT

• 24 Aralık 2018 Pazartesi 16:54:18

AİLE KÜLTÜRÜNDEN BİR KESİT

Ahmet AYAZ
Gaziantep Ekspres Gazetesi 25.12. 2018
………………………………………………

Saygı değer okurlarım. Bugün sizlere aile kültüründen bir kesit sunarak sohbet yazıma başlamak istiyorum. Rahmetli babam Halaf Ayaz, dedem savaştan dönmeyince, öksüz kalmış ve babasız büyümüş. Ama, kur’anı kerimi çok iyi bilirdi ve 1943 senesinde askerde yazıcılık yapmış bin zat’ı muhteremdi. Koskoca Yakacık “Zıranba” köyünde 4 okur yazardan birisi kendisi idi. Söze çok önem verirdi. Ve derdi ki “Söz ucuz değil, insan verdiği sözü yerine getirmek zorundadır. Eğer verdiği sözü yerine getirmez ise, insanlar içinde itibarı ve değeri olmaz” derdi. Ben de gençtim. Herkes sözünden dönüyor, sen de dönersen ne olur deyince. “Ben herkes miyim?. Ben 5 vakit abdest alıp namaz kılıyorum. Bu ibadetimi verdiğim sözden dönerek, araya veremem. Sözünde durmayan insan fesat sayılır” Derdi. Hasılı kelam kendisi ile çok tartışırdık. Ben de sözün ucuz olmadığını daha sonra ve çok geç öğrendim. Rahmetli babam bu konuda çok haklı imiş. Ayrıca, “Haram ile beslenen bir çocuktan da hayırlı bir iş beklenmez” derdi. Ben babamın bu sözüne de çok önem veriyorum, aynı sözü çocuklarıma da söylüyorum.
Şimdi size rahmetli annem Firdevs ile ilgili bir anıyı anlatmak istedim. Sizler ile paylaşmakta yararlı olacağımı sanıyorum. 1960 lı yılların sonuna doğru. Tarlalarımızda orakla biçtiğimiz buğday başaklarını köyün harman yerine, ya develerle, ya da, at arabaları ile taşırdık. Develerle taşımak için de, deveciden sıra almamız gerekiyordu. Babam bir günlüğüne, bir kamyon kiraladı. Kamyonun günlüğü sabahtan ikindi ezanına kadar 75 TL idi.
Şimdi kamyonla biçtiğimiz buğday başaklarını köyün harman yerine taşımaya başladık. 5 dönüm getirdik ikindi ezanı okunmaya başladı. Ama tarlada bir kamyon dolusu buğday başağımız daha var. Çünkü bitiremedik. Kamyoncuya rica ettim. Dedim ki, kamyonun günlüğü 75 TL. 5 kamyon getirdik. Her seferi 15 Tl ye geliyor. Bu bir sefere de 15 TL vereyim, günlüğün 90 TL ye gelir. Bir kamyonluk buğday başağını da getir, bizimde işimiz bitsin dedim. Bizi 2-3 gün at arabası ile develerle uğraştırma dedimse, kamyoncu hayır dedi ve işi bıraktı. Biz 2,5 gün at arabası ile uğraştıktan sonra, kamyoncunun, kamyonu bozulmuş. Bana para istemeye geldi. Ben “param yoktur dedim”. Rahmetli annem dışarıdan içeriye girdi, “ Oğlum hoş geldin çavuş, yel mi attı? Sel mi attı? Hayrola “ Dedi. Çavuş “Firdevs Teyze kamyon parça kırdı, Adana’ya almaya gidecektim. Ahmet’e para için geldim. Şansımdan parası yokmuş” Deyince, Annem “Oğlum, Köroğlan, benim sütümü emen yalan söylemez. Bak çavuş seni adam sayarak, sana paraya gelmiş. Kendisinin de adam olmadığı seni ilgilendirmez. Çavuş ne kadar para istiyorsa ver, ne zaman getireceğini de sorma” deyince, Çavuş “Vallahi Firdevs Teyze beni terlettin” Diyerek, utancından cebinden çıkardığı bir mendil ile terini silmeye başladı. Annem “Terleme oğlum. Adam ol “ dedi, Çavuş “Vallahi terledim Firdevs Teyze” dedi. Ben Çavuş’a o zaman istediği parayı cüzdanımdan çıkararak verdim. Ama çavuşta utanır yüz varmış. İşimi bitirmediğinden çok utandı. Bir yer de, bir yanlış yaparsanız, sonradan pişman olmak, utanmak, insana hiç bir şey kazandırmıyor.
Annem bana kör oğlan diye seslenirdi. Ve derdi ki, “Oğlum kör oğlan seni sevmeyen de, senden bir şey isterse, Allah rızası için ver. Onu boş döndürme. Allah sana yaptığın iyiliklerin mükafatını verir” derdi. Ben şimdi halen onun sözünü tutmaya çalışıyorum. Sizlere de tavsiye ediyorum. Allah rızası için iyilik ediniz diyorum. İnanın ben Allah rızası için ettiğim bir çok iyiliklerin mükafatlarını başka başka yerlerden gördüm. Allah’ıma şükürler olsun, Allah iyilik etmekten de geri koymasın.
Saygıdeğer okurlarım; Her zamanki dediğim gibi. Beni unutmayın, bir başka sohbet yazımda sizler ile yine buluşalım diyorum. En güzel ve mutluluk dolu günler hep ve hepimizin olsun. Hoşça ve dostça kalınız.