Kalbinde ki gülüyle ölümsüz eserler yazanlar büyüktür

Kendini öğrenmek istiyorsan çevrene sor

Çevresi tarafından sevilen insan tanrı tarafından da sevilir

Mezar taşlarının sahibi olan insan neden gururlanır ki

Olgunlaştıkça günahkar olduğumu haykırmaya başladım

Elbet mükemmel değilim;iyi de hiç değilim

Elbet hayvan yönlerimiz var ;bunu kabul etmek zorundayız

Tanrıyı kandıracak kadar büyük değiliz hiç birimiz

Aşk yaşıyorsan bu dünyada hayat var

Ey dünya senin bana verebileceğin hiç bir şey yok

Senin samimiyetin bile gölge yaratır

Aldığımız nefes bile bizim iyi mi kötümü olduğumuzu biliyor

Dilin öyle güzel olsun ki yakamozlara benzesin

Körlük bir dereceye kadar cahillik ise sonsuz

İnsanlar birgün kötülüğün değerinin olmadığını anlayacak işte o zamn kalpler gülümseyecek

Sözler;Gönüllerin ışıltısıdır

Ucuz insanları tanrı yaratmaz;toplum yaratır

Ezilmiş insanların yanında olmaksuçsa;o zaman bende suçluyum

Şekle takılırsanız;yüreği göremezsiniz

Tanrı insana ruh veriyor;kullanmıyor

Şu durumda herşeyimiz var;bir şeyimiz yok !!

Başarıya değer verirken;ahlakı unuttuk

Gariban bir insanın tohumu neden dünyanın en büyük sanatçısı olmasın

İnsanların nefesinden kaç derece erdem soluduğunu bilirim

Hayatı kocaman bir belirsizlik olanda ben yaşıyorum diyor

Hiç kimseye kendime hizmet ettirme lüksüm yoktur

Kendine doğal olmayan sana doğal olur mu

Garibanlığım aşkı da kör etti

Ay çiçeğim olamayacaksan gelme güzel istemem

Küçük bir evi samimiyeti ile ısıtan çiftler mutludur