Gecelerden bu Gece

• 9 Aralık 2018 Pazar 01:46:21

_Gün bitti bitiyor derken yer yüzüne tepeden bakan güneş de bulutlar arasından güne veda ediyor sanki uykuya dalarcasına.Yazdan kalma güneşli bir günü sahilde geçirmek isteyen kalabalık yavaş yavaş terk ederken Şehir merkezine doğru hareketleniyor.
_Trabzon Doğu Karadeniz bölgesinde en büyük Şehir olmasına rağmen insanların hafta sonlarını değerlendirebilecekleri kamuya açık alanlar çok yetersiz olmasına karşılık deniz sahili tek dinlence yeridir.
_Kara deniz sahil yolu şehir merkezinin sahile bağlantısını tamamen koparmış durumda yol bulup yürümek çok güç olmasına rağmen, evimize geri dönebilmeyi bir başarı olarak görüyorum kendimde.Çünkü keşmekeş ilerleyen bir araba trafiği var sahil yolunda.
_Aralık ayının hafif nemli havası, akşamın gri rengi ile hafiften esen bir esinti birleşirken günün olanca yorgunluğu çöküyor gibiydi güzel Trabzon’un üzerine.
_Bu gece gökyüzünde yıldızlar pek fazla görünmüyor, sanki saklamışlar kendilerini parça parça bulutların arkasına.Sayıları azda olsa yer yer serpilmişler dalga dalga gök yüzüne, göz kırpıyorlar kendileri gibi yalnız, bir o kadar da yorgun olan gönüllere.
_Penceremi açıp dışarı baktığımda sisli bir o kadar da nemli hava var dışarıda..
Çok hafiften rüzgarın uğultusu, hazanın gazabından kendisini kurtarabilen, bulunduğu daldan düşmemek için direnen tek tük yaprakların kıpırdanışı sanki çok sesli müzik tadındaydı kulağımda.
Beni ben yapan gecenin sessizliğinde, her şey sus pus olmuşken,gökyüzündeki yıldızlar konuşuyor gibiydi benimle ve sadece benimle.
_Gökyüzüne her baktığımda göz kırpanlar vardı bana bulutlar arasından.Zaten, tek onlar anlayabiliyor beni aslında.Onlarla, ya geleceği hayal ediyorum ya da bazı toz tutmuş sayfalarda saklı geçmişteki anılarımı karıştırıyorum.Bir yıldızlara, bir de beni anlayan gerçek dostlarıma anlatabiliyorum içimin derininde sır tutmuş bir onca dertlerimi.
_Bir şey söyleyemeseler de teselli eder avutmaya çalışırlar beni,sanki yetim kalmış bir çocuğu kandırır gibi.
_Çalışma masamın üzerinde duran resim albümünün sayfalarını karıştırıyorum gece bitti biterken.
_Bom boş kalır yıldızlarla bakışırken kurduğum hayallerimin yerleri.
Gördükçe yıllar öncesi çekindiğim siyah beyaz resimleri ,susturamaz olurum artık içimdeki özlemi, ah be! derim kendi kendime ne güzeldi, yad ederim o güzel günleri.
_Bir nevi teselli ederim içimde haykıran sesi,yüreğimde biriken hasreti...
_Biliyorum eksik olan çok şeyler var,Dilimin ucuna gelip de söyleyemediğim ,içimin derinliklerine sakladığım sır dolu anılarımda..
-Düşündükçe, bazen gözlerim de yaş olur her biri düşer damla damla, yazdığım bu satırların üzerine..
_Güne güneşin her veda ettiği her zaman bir hüzün dolar yüreğime.
_Gerek hayata, gerekse hayatın içinde yaşanan tüm olumsuzluklara isyan ederek kendimi kaybetmenin acısıyla kıvır kıvır kıvranırım; dayanmaz olur bedenim uyuyamaz, uykuya hasret kalır gözlerim.
_Hoş gelir rüzgarın uğultusu ,dalında tek kalmış yaprağın sallanırken çıkardığı ses bile şarkı olur iner yüreğime;
işte böyleyim; bitti, biterken gece, yeni bir güne başlarken gecelerden bu gece.
üzülme öksüz yüreğim üzülme
bir gün huzura erersin sen de
hayallerimin burukluğu için de
adını koyamadığım bir sonsuz yolculuk başlar
vakti geldiğin de
sonsuzluğa doğru yürüdüğümde..
lal olan suskun dilimde sakladığım..
hoşça kal ey hayat!
hoşça kalın! güzel insanlar dediğimde...
9.12.2018
abdullah arı