Yıl 2005 Üniversiteden mezun olalım tam bir yıl olacak!.. Cepte metelik yok!.. ABD’ye gitme aşkı doğdu, nasıl olduysa!.. Aceleyle araştırmalara başladım!.. Prosedür işlemlerini hızlı geçiyorum!..Randevu aldık! sonra konsoloslukta evrakları teslim ettikten sonra; bankta oturmaya başladım.İki vezne çalışıyor diğer veznelerde kimse yok!.. Bekle bekle çağıran da yok!.. Vize alanda tek tük! Ümit tükenmiş! En paralı adamlar, önümde vize alamamış! ve daha kötüsü benden başka kimse de kalmamıştı!.. Sessizlik dip yapmış beklerken! bir ışık yandı! taa en son yedinci mi sekizinci mi vezne?.Hatırlamıyorum!..anlaması zor bir sesle ve aksanla:Yoseph mansiz ben! mi!..Hemen geldim!.. Ümidim yeşermişti!.. Ne istiyorsun? vize! Ne kadar? iki yıl. Ne iş yaparsın? Öğretmenim tamam hadi git!.pasaport için karşı!/okey... Allah Allah! Subhanallah... Buna başka söz bulamadım!.. Rabbim açtı kapıyı... Şükürler olsun... İnanın ve her zaman...

Ne diyoruz: Elhamdülillah...



Dip not: Engelli yoluna araba park etmeyelim!..