KUTUBÎ Tevfik Keneş Sanatı ve Edebi Kişiliği Üzerine
İlkay Coşkun

Müziğe adanmış bir ömür. Yüzlerce defa icra ettiği bir türküyü bir sonraki okuyuşunda sanki ilk defa okuyor muşçasına heyecanla, mutlulukla icra eden bir sanatçı. Belki de uzun yıllardır yaptığı koro şefliğinden olsa gerek sese karşı duyarlı yapısına her zaman şahit olmuşumdur. Özellikle müziğini icra ederken yoğunlaşmış hali sanatına verdiği ehemmiyeti göstermektedir. Uzun yıllardır çeşitli gazinolarda, sahnelerdeki performans sunumları ona bu alandaki başarılarını getirmiştir. Repertuvarında ve dahi ezberinde yüzlerce türkünün olması tek başına bir konseri icra edecek bir kabiliyeti kazandırmıştır sanatçımıza.

Gelelim şiirlerinde KUTUBÎ mahlasını kullanan Tevfik Keneş Bey’in şair kimliğine. Yirmili yaşlarından sonra yazmış olduğu, iki yüzün üzerinde hece ve serbest şiiri olmasına rağmen şair kimliğini hep geri planda tutmuştur. Şiirlerini daha çok türkü sözü formunda ve ezgi ve ritim akıcılığında yazmaktadır. Şiirlerini müzik, ritim ve esin sıcaklığında inşa eder. ‘Biz çekmediğimiz derdin türküsünü yakmayız’ diyen Neşet Ertaş gibi sanatını içten yaşar. Bazı şiirlerinde de Âşık Veysel ve Pir Sultan’ın nar gibi içi dolu şiirlerini örnek almıştır. Şiirlerinde yaşanmışlığı ön planda tutarak dilin estetik, incelik, derinlik ve güzellik boyutunu imler. Otuzun üzerinde ki şiiri bestelenmiş ve çeşitli sanatçılar tarafından türkü olarak seslendirilmektedir. Özellikle ‘Canımın İçi Sivas’ım’ türküsü en çok bilinenidir. Kıvrak zekâsını şiirlerine de yansıtmış, özellikle şiirlerde çok kullanılan kelime ve cümlelere şiirlerinde bilerek yer vermediğine çok şahit olmuşluğum vardır.

Sivas Merkez Çavuşbaşı Mahallesinde doğan ve büyüyen şairimiz, hem Sivaslı şehir beyefendisi kibarlığını hem de Çavuşbaşılı olmanın verdiği özgüveni, açık sözlülüğü ve hayatın içinde kendisi olabilme özelliklerini taşıyabilmenin haklı gururunu yaşamaktadır.

Türkülerimizdeki samimi, hayat dolu, içli hali yüreğinde yaşar ve sanatında da yaşatır. En güzel özelliği çevresine pozitif enerji vermesidir. Yüreği hep gençtir. Şairimizin kendi akranlarını genelde ihtiyar bulur. Bundandır belki de gençlerle daha çok hasbıhal etmesi.

İlkay Coşkun
25.11.2018