Anlaşılmamak hakkındaki duygu insanı ya hayata bağlar ya da ilaçlardan medet bekler. Bunun izahı gerçekten çok önemli. Güzel bir yazı olmuş. Yüreğinize sağlık.

Doğrusu bu yazıyı yazmanıza sevindim...
Çünkü gerekli ya da gereksiz.. Kendimizi, niyetimizi, ne demek istediğimizi yakından uzaktan kişilere anlatma derdiyle kıvranıyoruz bazen...
Oysa Mevlana Hazretleri ne kadar yerinde söylemiş:"Sen ne kadar anlatırsan anlat... Herkes anladığı kadarını alır, o kadarını bilir..."
Bırakacağız... Rahat olacağız..
Tanımak isteyen kendi çabalasın biraz... Sorsun hiç değilse, ilgilensin..
Gereksiz vehim, endişe, şüphe.. Hem bizi, hem de karşımızdakini yıpratır...

Tebrikler Canan Hanım.

Sanki bir tevafuk bu , dünden beri düşündüğüm bir konuyu yazıya dökmüşsünüz ve harika ifade etmişsiniz.

Yürekten bir amiinn dedim okuduktan sonra...

Edebiyat seven naif insanları anlayabilmek ve onlarla sevgiyi paylaşabilmek zor olmasa gerek :)

ama amasııı var işte

Rabbim iyi insanlarla karşılaştırsın bizleri

selam ve saygılarımla,

Öyle herkes bizden anlamak istediği kadarını alır.kalan kısmına kendini ekler.bizi bizden çıkaracak karakter yokluğuna gider..kendimizi ve sevdiklerimizi günah ve sevabıyla kabul etmek ..bizi yıpratmaz..
Güzel bir yazıydı..mesajlarlar..

Yüreğine sağlık.

çok güzeldi,Amiiin,yüreğine ellerine sağlık,Dua ve selamlar.

AMİN DİYORUM
Canan hanım güzel bir yazı
kutlarım