1

bazen susmayı deniyorum
bir ince yaprak hışırtısında
güneşe sevgili içimin aynaları
rahmet artan bir şeydir
umut ediyorum susmak vaktini
kansız gece yaralarını sabaha karşıları
insan insanı yermiş timsah yavrusunu
öfke artan bir şeydir
bu günlerde kuşların gagaları kalbine batık
çiçeklerin rengi içine kıvrık
dikiş tutmuyor açılan yara göz tuzuna bağışık
acı artan bir şeydir
tırnak ete batarmış kanatırmış gördük
tin etin içinde inler kıvranırmış tenin hükmünden
ah!annemin karnında secde halinde cenin kalsaydım
insan azalan bir şeydir


2

bazen susmayı deniyorum
meltem okşarken saçlarımı
koşarken çocuklar samanyolu portakalına
dostlarım ve ben yürürken karanlığın üstüne üstüne
kalbimiz çivili muşta
gözlerimizde isyandan dalgır
yıkacağız tüm bentlerini zulmün
geniş polyeler yapacağız huzurdan
az kaldı, direncimizin şafağı
beyaz tebessümle dünyayı aydınlatacak
bazen susmaya öğütlüyorum ağzımı
konuşmak eylemsizlik hali, dil kanaması
kalemin göz yaşlarıyla yazıyorum bunları
pranga ve kelepçe sesleri megafonda
minarelerde sala minarelerde sala!