HÜZÜNBAZ DÜŞÜNCELER

• 19 Kasım 2018 Pazartesi 17:46:42

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Ayrılığın geldiğini anlamazsın, her şeyin rayında gittiğini sanır vücudunun her zerresi
Gece içinde ki aşka olan inancınla uyur, sabah yeni günün mutlu geçeceğine inanarak uyanırsın
Sevgili uğruna her şeyden vaz geçeceğini bilerek günü bitirmektir tek amacın ve bir dağ gibi, yıllanmış bir kalenin endamıyla göğüs gerersin yaşantının verdiği zorluklara
Kendine söylediğin yalanların farkına varmazsın her daim canım dediğinde sevgiliye, unutursun sana yapılanları ve söylenenleri
İçinde büyüttüğün, yücelttiğin ve her şeyiyle kutsallaştırdığın kişinin gözlerinden anlayamazsın senin onda bittiğini
Çok seviyorsundur ve sevginden gözlerin körermişcesine bir ömür son nefese kadar sürer sanırsın

Ve sonra o büyük gün gelir

Geceler aylar olur, yıllar asırlar kadar uzun olup kendini yemeye başlarsın ve tüm şişeleri kırarsın ağzına hiç gelmemiş küfürlerle
Yinede hıncın geçmez
Geçen güzel anların hayali kapanmış gözlerine bitmeyen bir filim sahnesi gibidir ve o an, hüzünbaz düşünceler kamçılar seni
Utanırsın, kendin de umursamazsın duyulmayan çığlıklarınla haykırırken
Gün batımlarını görmek istemezsin artık gözlerinden dökülen yaşların ıslaklığından ve düşman olursun aydınlık zamanlara da, sen bile anlayamazsın
Kalbinin acıdığını his ettiğinde terk edilmişliğin acısı sanırsın da, doktorların randevu kuyruklarından kaçarsın geçirdiğin krizlere aldırmadan

Çok geç olmuştur, aylarca bakmadığın aynalara bakarken
Saçlarının artık eskisi gibi olmadığını, yüzünün nasıl buruştuğunu ve göz bebeklerinin, çöküşünün bir parçası olarak ufaldığını gördüğünde
Zaman türlü oyunlar oynamıştır bir türlü geçtiğini kabullenmeyen kalbinle beynine
Sirkelenmek istersin en yakındaki mahalle bakkalına giderken, sigaraya gelen zammı bile bilmeyecek kadar kendinden geçmiş bir haldeyken
Ölenlerle kalanların haberini duyarsın; şaşırırsın, kabullenemezsin ve bir aşk uğruna geçirdiğin suskun zamanlarına lanetler edersin
İlk gördüğün hurdacıya satmaya karar versen de geçmişine ait her türlü tozlanmış eşyaları, teninde duran izleri hangi kimyasallarla silersin, bilemezsin

Koca bir ağacın çıplak dalları gibi kalmışsındır ortada, yağmurlardan seni koruyacak tüm yaprakların dökülmüştür
Tüm pısırık halinle üşürsün, donar tüm damarların ve saç tellerinden anlarsın güneşin bile seni ısıtmaya yetmediğini
Öksüz bir çocuğun dudak kıvrımları gibidir dudakların, çıkacak kelimelerden ürkersin ve susmaya yeltendikçe
Sanığı olduğun bir yalanın acıları içinde üzerine sinmiş sigara dumanlarının kokusunda burnun daha da çürür
Anlamsızlaşır her şey o an ve çareler tükenir sandıkça, kendini kapatırsın dünyanın tüm hallerine
Bir zamanlar yıllanmış kaleler gibi dimdik ayaktayken, o kalelerin birer kağıttan olduğunu anlarsın yıkılmış halinle
Kirli ellerinle şakağına dayamak istesen de mafya bozuntularından almış olduğun ve başka canları almış silahı, basamazsın tetiğine yinede

İki seçenek arasında git geller başlar istemesende, için acıyarak, sonra karar verirsin istemeden de olsa
Geçmek bilmeyen saatlere ve günlere inat, tüm beklentilerini bir kenara bırakarak
Uzun zamandır içtiğin çaylara ihtiyacın yokmuşçasına acı bir kahve söylersin köşede ki kahvehaneden
Komşuların hayret dolu bakışları üzerindeyken, keyifle bir sigara daha yakarsın ve bir daha asla dersin
ASLA...