Dünya gittikçe değişiyor ve insanlar arasında yardımlaşma , dayanışma ve iletişim her geçen gün biraz daha azalıyor.
Hepimiz gün geçtikçe biraz daha kendi kabuğumuza hapsoluyoruz ve yanlızlaşıyoruz.
Teknolojik gelişmeler hepimizin hayatını kolaylaştırırken bazı değerlerimizinde kaybolmasına bozulmasına neden oluyor bu durumdan nasibini en fazla alan kavramlardan biride dostluk.
Dost insanın her daim yanında görmeyi arzuladığı iyi ve kötü anlarında yannda olmasını beklediği kişi demektir.
Dost paylaşan fedakarlık yapan zor zamanda elimizden tutan mutlu olduğumuzda birlikte sevivenendir.
Ama günümüzde insanlar maalesef öylesine yanlızlaştıkı ne dostluklar kaldı nede aile bağları.
Mahalleleri bırakın apartmanlarda komşular birbirini tanımaz hale geldi komşunun derdini sevincini bilmez oldu hani bizler müslümanız ya Efendimiz (SAV) "Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir” diyor ya müslüman olarak kaçımızın umurumda?
Sözüm ona teknoloji ilerledi yıl olmuş bilmem kaç çağdaş bir toplumuz ya eğitim seviyemiz yükseldi ya bütün bunlar olurken acaba insanlığımızı nerede unuttuk örfümüzü adetlerimizi kültürümüzü nerede bıraktık?
Benim acizane fikrim ve düşüncem teknolojik bir çağda yaşamaktansa bundan 30 -40 yıl öncesinde komşulukların dostlukların daha samimi ve sıcak olduğu aile bağlarının daha güçlü olduğu bir zamanda yaşamayı tercih ederim,akşam olunca evlerin önünde toplanan çekirdek çitleyip çay içen muhabbet dolu samimi ortamların olduğu zamanları geri istiyorum, sanki o dönemler daha mutluyduk.