Bazen değil, her zaman gel.

Gel ki rengarenk çiçekler açsın hazanımda. Bahtımda yaşama emareleri yeşersin. Her yanıma huzur sinsin. Her tarafıma neşe konsun.
Her halime serçe kuşları dokunsun. Her dediğime büyükler inansın. Her susuşuma konuşkan imgeler karışsın.
Gel ki hüznüm dağılsın. Üzüntü nedir bilmeyeyim. Kaygılanmak nedir öğrenmeyeyim.
Hastalanmak nedir düşünmeyeyim. Düşmek nedir görmeyeyim. Boşuna yaşamayı adımlayamayayım.
Gel ki sevincin dudaklarına yapışan sonsuz öpücük olayım. Ses olayım ana dilinde. Yüreğinde mecnun misali aşk kalayım.
Canında dolaşan gezgin olayım. Teninde yaşayan tek efsane olayım. Gel ruhuna eş duran olayım.



Arada değil, her zaman gel.

Gel ki zamansızlık ve yalnızlıktan bir bütün kurtulayım. Özgür kuşlar gibi istenilen her yere uçayım. Çocuklar gibi oyunlara tam dalayım.
Dicle nehri gibi gür mü gür akayım. Mardin gibi tarih kokayım. İstanbul gibi denize gülücükler dağıtayım. Güneş gibi her başa konayım. Gece gibi yıldızlara sarılayım. Varlığına sımsıkıca sarılayım.
Gel ki başım ve yaşım kalabalıktan ağrılara yakalansın. Olacaksa senden olsun tüm dertlerim.
Tüm sıkıntılarımın sebebi de ol. Tüm acılarımın öznesi de sen ol. Sen ol bütüncül halsizliğim.
Gel ki mutluluktan ölmeyi de tecrübe edeyim. Tekrar kendime geleyim. Tekrar sana sağlam varayım.
Varlığınla varımı ve yarınımı zenginleştireyim.



Esince değil, her zaman gel.

İstediğimde karşımda ol. Öylece dur. Başka yöne bakma. Başka birini düşünme. Bakışlarımda toplansın bakışların.
Merkezine al beni. Beni kendine topyekûn ekle. Beni kendinde sakla. Kendinde gör beni.
Dilediğim vakit rüyamda ol. Çağırdığım dem, demi ol kaçak çayımın. Her yere götür beni. Her dağa sal beni. Her uçurumdan at beni.
Beni yarı yolda da bırak. Beni parçalara da ayır. Ama yine bana dön. Bana gel.
Kokladığımda ruhumda ol. Yakınımda ol. Şah damarımda gez kan yerine. Şiir yerine beni satır satır yaz.
Yol yerine damarlarımda yolculuk yap. Kitap yerine sözlerimi oku. Filmler yerine, varlığımı temaşa et.
Bende ol.
Benliğimde ol sade ve sadece.



Zora girince değil, her zaman gel.

Gel ki gitmeleri dört mevsim unutayım.
Gel ki kalmaları daha çok seveyim.
Ve gel ki yaşamaktan kalıcı tatlar alayım.






MESELCİ
16.11.2018-Kızıltepe